متن لایحه عدم سازش در طلاق | نمونه کامل و رایگان

متن لایحه عدم سازش در طلاق | نمونه کامل و رایگان

متن لایحه عدم سازش

لایحه عدم سازش در شورای حل اختلاف سندی است که خواهان یا شاکی در صورت عدم توفیق در صلح و سازش، آن را به شورا تقدیم می کند تا پرونده برای ادامه رسیدگی به دادگاه یا دادسرا ارجاع شود. این لایحه نقش کلیدی در پیشبرد پرونده های قضایی دارد و مسیر رسیدگی را از شورا به مراجع بالاتر هموار می سازد. در سیستم قضایی ایران، شورای حل اختلاف به عنوان مرجعی برای کاهش حجم دعاوی ورودی به دادگاه ها و تسهیل فرآیند صلح و سازش بین طرفین دعوا ایجاد شده است. گاهی اوقات، با وجود تلاش های بی وقفه اعضای شورا برای ایجاد توافق، طرفین دعوا به هر دلیلی نتوانسته اند به سازش دست یابند. در چنین شرایطی، تکلیف پرونده چیست؟ اینجاست که نقش و اهمیت لایحه عدم سازش پررنگ می شود. این سند حقوقی ابزاری حیاتی است که به خواهان یا شاکی این امکان را می دهد تا به طور رسمی اعلام کند که تلاش ها برای سازش بی نتیجه مانده و خواهان رسیدگی پرونده در مراجع قضایی بالاتر است.

آموزش و آگاهی از نحوه صحیح تنظیم و تقدیم لایحه عدم سازش برای هر فردی که با پرونده ای در شورای حل اختلاف روبروست، ضروری است. این مقاله به عنوان یک راهنمای جامع و کاربردی، به بررسی تمامی ابعاد این لایحه می پردازد. از تعریف حقوقی و بستر قانونی آن گرفته تا راهنمای گام به گام تنظیم، ارائه نمونه های کاربردی برای انواع دعاوی (حقوقی، کیفری، خانواده) و نکات کلیدی برای اجتناب از اشتباهات رایج. هدف نهایی این است که شما، چه خواهان یا شاکی باشید، چه دانشجوی حقوق یا حتی یک مشاور حقوقی، بتوانید با اطمینان کامل و دانش کافی، این مرحله مهم قانونی را با موفقیت طی کنید و پرونده خود را به مسیر صحیح هدایت نمایید.

لایحه عدم سازش در شورای حل اختلاف چیست؟

هنگامی که اختلافات بین افراد به دستگاه قضایی کشیده می شود، شورای حل اختلاف اغلب اولین مرجعی است که تلاش می کند طرفین را به صلح و سازش هدایت کند. لایحه عدم سازش در شورای حل اختلاف، در واقع درخواستی رسمی است که یکی از طرفین دعوا (خواهان یا شاکی) به شورای حل اختلاف تقدیم می کند. هدف از این لایحه، اعلام این موضوع است که علی رغم تمامی تلاش ها، صلح و سازش بین طرفین دعوا محقق نشده و در نتیجه، از شورا درخواست می شود که پرونده را برای رسیدگی قضایی و صدور رأی ماهوی، به دادگاه یا دادسرای صالح ارجاع دهد.

تعریف حقوقی و هدف اصلی

از منظر حقوقی، لایحه عدم سازش یک ابزار قانونی است که ماهیت دعوا را از یک فرآیند سازشی به یک فرآیند قضایی تغییر می دهد. هدف اصلی این لایحه، جلوگیری از بلاتکلیفی پرونده در شورای حل اختلاف و اطمینان از این است که دعوا در مرجع صحیح و با رعایت تشریفات قانونی، مورد رسیدگی قرار گیرد. این لایحه به شورا اطلاع می دهد که زمان برای رسیدگی ماهوی فرا رسیده و نیاز به ارجاع پرونده به دادگاه های عمومی، حقوقی، کیفری یا دادگاه خانواده است.

بستر قانونی لایحه عدم سازش

وجود لایحه عدم سازش ریشه در قانون شورای حل اختلاف مصوب سال ۱۳۹۴ و همچنین قانون آیین دادرسی مدنی دارد. این قوانین به شورای حل اختلاف صلاحیت می دهند تا در برخی دعاوی خاص، ابتدا به تلاش برای سازش بپردازد. ماده ۸ قانون شورای حل اختلاف به صراحت بیان می کند که در صورت عدم حصول سازش، شورا باید پرونده را با نظر اصلاحی به دادگاه ارجاع دهد. همچنین در برخی مواد قانون آیین دادرسی مدنی، بر اهمیت سازش و نقش مراجع قضایی در تسهیل آن تأکید شده است. لایحه عدم سازش، مکمل این فرآیند است و به طرفین دعوا این حق را می دهد که در صورت ناکامی در سازش، از بلاتکلیفی جلوگیری کرده و مسیر رسیدگی قضایی را فعال کنند.

صلاحیت شورای حل اختلاف در سازش و ارجاع پرونده

شورای حل اختلاف در تمامی دعاوی صلاحیت صلح و سازش ندارد. صلاحیت شورا برای ایجاد سازش در دعاوی مختلف به شرح زیر است:

  • دعاوی حقوقی: شورا در کلیه امور مدنی و حقوقی، می تواند برای ایجاد سازش بین طرفین تلاش کند. این شامل دعاوی مالی، ملکی، قراردادی و سایر اختلافات حقوقی می شود.
  • دعاوی خانواده: در خصوص دعاوی خانوادگی مانند اختلافات مربوط به نفقه، حضانت، ملاقات فرزند و سایر مسائل مرتبط، شورای حل اختلاف مکلف است ابتدا به تلاش برای سازش بپردازد.
  • جرایم قابل گذشت: کلیه جرایم قابل گذشت که در ماده ۱۰۴ قانون مجازات اسلامی ذکر شده اند، می توانند در شورای حل اختلاف مورد صلح و سازش قرار گیرند. مانند توهین، افترا، ضرب و جرح عمدی در صورت عدم قطع عضو یا نقص عضو.
  • جنبه خصوصی جرایم غیرقابل گذشت: حتی در جرایم غیرقابل گذشت که جنبه عمومی دارند، شورا می تواند در خصوص جنبه خصوصی جرم (مانند جبران خسارت وارده به بزه دیده) برای سازش تلاش کند. به عنوان مثال، در پرونده سرقت، شورا می تواند برای بازگرداندن اموال مسروقه یا جبران خسارت ناشی از آن، بین طرفین صلح ایجاد کند، هرچند جنبه عمومی جرم همچنان در دادسرا رسیدگی می شود.

در صورتی که در هر یک از این موارد، سازش حاصل شود، شورای حل اختلاف اقدام به صدور گزارش اصلاحی می کند که حکم قطعی و لازم الاجرا دارد.

تفاوت لایحه عدم سازش و گزارش اصلاحی

یکی از نکات مهم در درک لایحه عدم سازش، تمایز آن با گزارش اصلاحی است. این دو سند، اگرچه هر دو از خروجی های شورای حل اختلاف هستند، اما ماهیت و کارکرد متفاوتی دارند:

  • گزارش اصلاحی: این گزارش زمانی صادر می شود که طرفین دعوا، با وساطت و تلاش شورای حل اختلاف، به صلح و سازش دست یابند. گزارش اصلاحی، سند توافق طرفین است که توسط شورا تأیید و ابلاغ می شود و دارای اعتبار یک حکم قضایی قطعی و لازم الاجرا است.
  • لایحه عدم سازش: این لایحه دقیقاً در نقطه مقابل گزارش اصلاحی قرار می گیرد. زمانی تقدیم می شود که تمامی تلاش ها برای سازش بی نتیجه مانده و طرفین نتوانسته اند به توافق برسند. هدف آن نه تأیید توافق، بلکه درخواست ارجاع پرونده به مراجع بالاتر برای ادامه رسیدگی قضایی است. این لایحه، مقدمه ای برای آغاز فرآیند دادرسی ماهوی در دادگاه یا دادسرا محسوب می شود.

چرا و چه زمانی باید لایحه عدم سازش را تنظیم کرد؟

تصمیم گیری برای تنظیم لایحه عدم سازش در شورای حل اختلاف، یک گام مهم در فرآیند قضایی است که باید با آگاهی کامل از دلایل، زمان بندی و آثار حقوقی آن صورت گیرد. این لایحه تنها یک فرم اداری نیست، بلکه بیانیه ی رسمی شما مبنی بر اصرار بر پیگیری دعوا در مراجع قضایی بالاتر است.

دلایل اصلی عدم سازش

دلایل متعددی می تواند منجر به عدم حصول سازش در شورای حل اختلاف شود، که هر یک از این موارد می تواند توجیهی برای تنظیم لایحه عدم سازش باشد:

  • عدم حضور طرف مقابل: در بسیاری از موارد، خوانده یا متهم علیرغم ابلاغ قانونی، در جلسات شورای حل اختلاف حاضر نمی شود و عملاً امکان سازش را از بین می برد.
  • عدم توافق بر سر شروط: حتی با حضور طرفین، ممکن است بر سر شرایط صلح و سازش (مثلاً میزان پرداخت خسارت، نحوه جبران ضرر یا شرایط ترک دعوا) به توافق نرسند.
  • انکار دعوا یا عدم پذیرش مسئولیت: یکی از طرفین ممکن است اساساً دعوا را انکار کرده یا مسئولیت خود را در قبال خواسته یا اتهام مطرح شده نپذیرد.
  • عدم اراده به صلح: گاهی اوقات، یکی از طرفین به دلایل شخصی، اخلاقی یا اعتقادی، تمایلی به صلح و سازش ندارد و اصرار بر رسیدگی قضایی کامل دارد.
  • پیچیدگی ماهیت پرونده: در برخی پرونده ها، ماهیت دعوا به قدری پیچیده یا فنی است که تشخیص حق و باطل نیازمند بررسی دقیق تر توسط یک مرجع قضایی با صلاحیت کامل تر است.

الزام یا اختیار؟ بررسی مهلت های قانونی

این سؤال مهم مطرح است که آیا تقدیم لایحه عدم سازش یک الزام قانونی است یا یک اختیار؟ طبق قانون، شورای حل اختلاف در صورت عدم حصول سازش در مهلت مقرر قانونی (معمولاً سه ماه که قابل تمدید است)، موظف است که پرونده را به دادگاه یا دادسرای صالح ارجاع دهد، حتی اگر لایحه عدم سازش تقدیم نشده باشد. اما تقدیم این لایحه توسط خواهان یا شاکی، یک اقدام اختیاری و تسریع کننده است. تقدیم این لایحه:

  • به شورای حل اختلاف یادآوری می کند که شما بر پیگیری پرونده مصر هستید.
  • فرآیند ارجاع پرونده را تسریع می بخشد و از بلاتکلیفی آن جلوگیری می کند.
  • موضع شما را در قبال عدم تمایل به سازش و اصرار بر رسیدگی قضایی، به صورت رسمی ثبت می کند.

بنابراین، اگرچه عدم تقدیم لایحه مانع ارجاع پرونده از سوی شورا نخواهد شد، اما تقدیم آن به شما کمک می کند تا کنترل بیشتری بر روند پرونده داشته باشید و از اتلاف وقت جلوگیری کنید.

آثار حقوقی تقدیم لایحه عدم سازش

تقدیم لایحه عدم سازش دارای آثار حقوقی مهمی است که آگاهی از آن ها برای شما ضروری است:

  • ارجاع پرونده به مراجع بالاتر: اصلی ترین اثر، ارجاع پرونده از شورای حل اختلاف به دادگاه (حقوقی یا خانواده) یا دادسرا (کیفری) است. این امر به معنای آغاز فرآیند دادرسی ماهوی و صدور رأی قضایی است.
  • ادامه جریان دادرسی: با ارجاع پرونده، رسیدگی متوقف نمی شود، بلکه در مرجعی با صلاحیت گسترده تر و تشریفات دقیق تر ادامه می یابد.
  • لزوم پیگیری در مرجع جدید: پس از ارجاع، خواهان یا شاکی باید پرونده را در دادگاه یا دادسرای مربوطه پیگیری کند و ممکن است نیاز به تقدیم دادخواست یا شکواییه مجدد با رعایت تشریفات آن مرجع باشد.
  • امکان پرداخت مجدد هزینه دادرسی: در برخی موارد، با ارجاع پرونده به دادگاه، ممکن است نیاز به پرداخت مجدد یا تکمیل هزینه دادرسی باشد که بسته به نوع دعوا و مرجع قضایی متفاوت است.

زمان بندی مناسب برای تقدیم لایحه

بهترین زمان برای تقدیم لایحه عدم سازش، پس از تلاش های بی نتیجه شورا برای ایجاد سازش و قبل از اتمام مهلت قانونی شورا برای ارجاع پرونده است. معمولاً شورا پس از برگزاری چند جلسه و ارزیابی عدم امکان سازش، خود اقدام به ارجاع می کند. اما اگر شما شاهد تأخیر در این فرآیند بودید یا می خواهید فرآیند را تسریع کنید، پس از اطمینان از عدم تمایل طرف مقابل به سازش، می توانید این لایحه را تقدیم کنید. این کار نشان دهنده جدیت شما در پیگیری پرونده است.

راهنمای گام به گام نگارش لایحه عدم سازش

نگارش لایحه عدم سازش در شورای حل اختلاف، هرچند ممکن است در نگاه اول پیچیده به نظر برسد، اما با رعایت اصول و داشتن یک راهنمای دقیق، قابل انجام است. هدف این بخش ارائه یک دستورالعمل جامع برای تنظیم نمونه لایحه عدم سازش است تا شما بتوانید به بهترین شکل ممکن، خواسته ی خود را به شورای حل اختلاف اعلام کنید.

مقدمات تنظیم لایحه

پیش از آنکه قلم به دست بگیرید، لازم است اطلاعات و مدارک اولیه را جمع آوری کنید. این مرحله از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا دقت در اطلاعات، از بروز اشتباهات احتمالی جلوگیری می کند:

  • شماره کلاسه پرونده: این شماره یک شناسه یکتا برای پرونده شما در سیستم قضایی است. آن را از برگه های ابلاغیه یا از طریق سامانه ثنا می توانید پیدا کنید.
  • مشخصات کامل خواهان/شاکی: نام، نام خانوادگی، نام پدر، شماره ملی، آدرس دقیق پستی و شماره تماس.
  • مشخصات کامل خوانده/متهم: در صورت اطلاع، نام، نام خانوادگی، نام پدر، شماره ملی و آدرس دقیق.
  • تاریخ ها: تاریخ تشکیل پرونده، تاریخ جلسات برگزار شده و تاریخ فعلی.

اجزای ضروری یک لایحه کامل عدم سازش

یک لایحه عدم سازش استاندارد، از بخش های مشخصی تشکیل شده که هر یک وظیفه ای خاص را بر عهده دارند:

۱. عنوان لایحه

عنوان باید واضح و گویای محتوای لایحه باشد. نمونه هایی از عنوان مناسب:

  • لایحه درخواست ارجاع پرونده به دادگاه به دلیل عدم سازش
  • لایحه اعلام عدم حصول سازش و تقاضای ارجاع پرونده
  • لایحه عدم سازش در پرونده [نوع دعوا]

۲. مخاطب لایحه

باید به طور دقیق مشخص شود که لایحه خطاب به کدام مرجع ارسال می شود. مثال:

«ریاست محترم شعبه [شماره شعبه] شورای حل اختلاف [نام شهرستان/مجتمع مربوطه]»

۳. مشخصات کامل خواهان/شاکی

بخش بسیار مهمی که هویت شما را به روشنی مشخص می کند. شامل:

  • نام و نام خانوادگی
  • نام پدر
  • شماره ملی
  • آدرس دقیق پستی
  • شماره تماس (ترجیحاً شماره ای که با آن در سامانه ثنا ثبت نام کرده اید)

۴. مشخصات کامل خوانده/متهم

اگر از مشخصات طرف مقابل اطلاع دارید، آن ها را به طور کامل ذکر کنید. اگر به دلیل عدم حضور وی در جلسات، اطلاعات کامل را ندارید، به همان اندازه که اطلاع دارید، بنویسید.

۵. شماره کلاسه پرونده و تاریخ

ذکر شماره کلاسه پرونده و تاریخ تقدیم لایحه حیاتی است. دقت در این مورد، از هرگونه ابهام یا اشتباه در ارجاع به پرونده شما جلوگیری می کند.

۶. موضوع دعوا

توضیح کوتاه و دقیق در مورد ماهیت دعوا. مثلاً: مطالبه وجه، فسخ قرارداد، سرقت، مطالبه نفقه و غیره.

۷. شرح مختصر و مستدل

این بخش، قلب لایحه عدم سازش است. در اینجا باید به صورت خلاصه و مستدل توضیح دهید که چرا سازش محقق نشده است. می توانید به موارد زیر اشاره کنید:

  • تلاش های انجام شده از سوی شورا برای سازش.
  • عدم حضور طرف مقابل در جلسات (با ذکر تاریخ جلسات).
  • دلایل عدم توافق، مثلاً: ایشان حاضر به پذیرش مسئولیت و جبران خسارت وارده نیستند، بر سر مبلغ توافق حاصل نشد، ایشان خواسته بنده را انکار می کنند و غیره.
  • اصرار شما بر ادامه رسیدگی قضایی.

از بکار بردن الفاظ توهین آمیز یا بیان احساسات شخصی خودداری کنید و صرفاً به بیان حقایق و دلایل حقوقی بپردازید.

۸. درخواست صریح و واضح

در نهایت، درخواست خود را به روشنی و بدون ابهام بیان کنید. مثال:

«لذا، با توجه به مراتب فوق و عدم حصول صلح و سازش، از محضر محترم تقاضا دارم دستور فرمایید پرونده جهت ادامه رسیدگی و صدور حکم مقتضی به دادگاه/دادسرا صالح ارجاع گردد.»

۹. ختم لایحه

با عبارات احترام آمیز لایحه را به پایان برسانید و امضا و تاریخ را درج کنید:

«با تشکر و تجدید احترام،
نام و نام خانوادگی
امضا
تاریخ
»

نکات نگارشی و حقوقی کلیدی

  • زبان رسمی و حقوقی: از ادبیات رسمی و حقوقی استفاده کنید. از اصطلاحات عامیانه یا محاوره ای بپرهیزید.
  • ایجاز و وضوح: مطالب را به صورت خلاصه و روشن بیان کنید. از حاشیه روی بپرهیزید.
  • عدم بکارگیری الفاظ توهین آمیز: لحن شما باید همواره احترام آمیز و بی طرفانه باشد، حتی اگر از طرف مقابل ناراضی هستید.
  • دقت در اطلاعات: تمامی مشخصات و شماره ها را با دقت بررسی کنید تا اشتباهی رخ ندهد.
  • کپی لایحه: حتماً یک نسخه از لایحه عدم سازش تقدیم شده را برای خود نگه دارید.

نمونه متن لایحه عدم سازش برای سناریوهای مختلف

برای درک بهتر نحوه نگارش لایحه عدم سازش، ارائه نمونه های عملی در سناریوهای مختلف ضروری است. این نمونه ها به شما کمک می کنند تا قالب کلی و محتوای لازم را برای پرونده خود درک کرده و با جایگزینی اطلاعات مربوطه، لایحه خود را تنظیم کنید. هرچند این نمونه ها کامل هستند، اما همواره توصیه می شود قبل از تقدیم نهایی، از یک مشاور حقوقی راهنمایی بگیرید.

نمونه ۱: لایحه عدم سازش در دعوای حقوقی (مطالبه وجه)

این نمونه برای یک پرونده حقوقی ساده مانند مطالبه وجه مناسب است. شما می توانید فیلدهای مشخص شده با براکت را با اطلاعات پرونده خود جایگزین کنید.

باسمه تعالی

ریاست محترم شعبه [شماره شعبه] شورای حل اختلاف مجتمع [نام شهرستان/منطقه]

با سلام و احترام؛

موضوع: لایحه اعلام عدم حصول سازش و تقاضای ارجاع پرونده به دادگاه

احتراماً، اینجانب [نام و نام خانوادگی خواهان] فرزند [نام پدر خواهان] به شماره ملی [شماره ملی خواهان] و آدرس [آدرس کامل پستی خواهان]، خواهان پرونده به شماره کلاسه [شماره کلاسه پرونده]، مطروحه در آن شعبه محترم به طرفیت خوانده محترم آقای/خانم [نام و نام خانوادگی خوانده] فرزند [نام پدر خوانده] به شماره ملی [شماره ملی خوانده] و آدرس [آدرس کامل پستی خوانده]، بدینوسیله به استحضار عالی می رساند:

  1. موضوع دعوای مطروحه، مطالبه مبلغ [مبلغ مورد مطالبه] ریال بابت [شرح مختصر دین، مثلاً چک برگشتی به شماره…] می باشد.
  2. با وجود ارجاع پرونده به آن شعبه محترم و تلاش های صورت گرفته توسط اعضای محترم شورا جهت ایجاد صلح و سازش، متأسفانه خوانده محترم در جلسات مقرر حاضر نشده و یا در صورت حضور، حاضر به پذیرش دین و ایفای تعهد خود نگردیده است و از هرگونه توافق و سازش خودداری می نماید.
  3. با توجه به مراتب فوق و با عنایت به عدم حصول سازش بین طرفین دعوا و اصرار اینجانب بر پیگیری حقوق قانونی خود، از آن ریاست محترم تقاضا دارم دستور فرمایید پرونده کلاسه [شماره کلاسه پرونده] جهت ادامه رسیدگی و صدور حکم مقتضی، به دادگاه عمومی حقوقی [نام شهرستان/منطقه] ارجاع گردد.

با تشکر و تجدید احترام

نام و نام خانوادگی خواهان: [نام و نام خانوادگی خواهان]

امضا:

تاریخ: [تاریخ تقدیم لایحه]

نمونه ۲: لایحه عدم سازش در پرونده کیفری (سرقت)

این نمونه برای یک پرونده کیفری قابل گذشت یا جنبه خصوصی جرایم غیرقابل گذشت (مانند سرقت) طراحی شده است و درخواست ارجاع به دادسرا را دارد.

باسمه تعالی

ریاست محترم شعبه [شماره شعبه] شورای حل اختلاف مجتمع [نام شهرستان/منطقه]

با سلام و احترام؛

موضوع: لایحه اعلام عدم حصول سازش و تقاضای ارجاع پرونده به دادسرا

احتراماً، اینجانب [نام و نام خانوادگی شاکی] فرزند [نام پدر شاکی] به شماره ملی [شماره ملی شاکی] و آدرس [آدرس کامل پستی شاکی]، شاکی پرونده به شماره کلاسه [شماره کلاسه پرونده]، مطروحه در آن شعبه محترم به طرفیت متهم محترم آقای/خانم [نام و نام خانوادگی متهم] فرزند [نام پدر متهم] به شماره ملی [شماره ملی متهم] و آدرس [آدرس کامل پستی متهم]، بدینوسیله به استحضار عالی می رساند:

  1. موضوع شکایت اینجانب، ارتکاب جرم سرقت از سوی متهم از [شرح مختصر مال مسروقه و محل سرقت] می باشد.
  2. با وجود ارجاع پرونده به آن شعبه محترم و تلاش های صورت گرفته از سوی اعضای محترم شورا جهت ایجاد صلح و سازش و جلب رضایت اینجانب، متهم محترم حاضر به اقرار به جرم و استرداد اموال مسروقه (یا جبران خسارت وارده) نشده است و با وجود ادله و مدارک موجود، از پذیرش مسئولیت خود و رفع اختلاف از طریق سازش خودداری می ورزند.
  3. لذا، با توجه به عدم امکان حصول صلح و سازش و اصرار اینجانب بر پیگیری شکایت کیفری خود، از آن ریاست محترم تقاضا دارم دستور فرمایید پرونده کلاسه [شماره کلاسه پرونده] جهت ادامه رسیدگی و تعقیب کیفری متهم، به دادسرا [نام شهرستان/منطقه] ارجاع گردد.

با تشکر و تجدید احترام

نام و نام خانوادگی شاکی: [نام و نام خانوادگی شاکی]

امضا:

تاریخ: [تاریخ تقدیم لایحه]

نمونه ۳: لایحه عدم سازش در پرونده خانوادگی (مطالبه نفقه)

این نمونه برای دعاوی خانواده که اغلب با هدف سازش به شورا ارجاع می شوند، کاربرد دارد. ارجاع در این موارد معمولاً به دادگاه خانواده است.

باسمه تعالی

ریاست محترم شعبه [شماره شعبه] شورای حل اختلاف مجتمع [نام شهرستان/منطقه]

با سلام و احترام؛

موضوع: لایحه اعلام عدم حصول سازش و تقاضای ارجاع پرونده به دادگاه خانواده

احتراماً، اینجانبه [نام و نام خانوادگی خواهان] فرزند [نام پدر خواهان] به شماره ملی [شماره ملی خواهان] و آدرس [آدرس کامل پستی خواهان]، خواهان پرونده به شماره کلاسه [شماره کلاسه پرونده]، مطروحه در آن شعبه محترم به طرفیت خوانده محترم آقای [نام و نام خانوادگی خوانده] فرزند [نام پدر خوانده] به شماره ملی [شماره ملی خوانده] و آدرس [آدرس کامل پستی خوانده]، بدینوسیله به استحضار عالی می رساند:

  1. موضوع دعوای مطروحه، مطالبه نفقه ایام گذشته و جاری اینجانبه از سوی خوانده محترم می باشد.
  2. با وجود ارجاع پرونده به آن شعبه محترم و تلاش های مکرر وساطت و ارشاد صورت گرفته توسط اعضای محترم شورا در جلسات متعدد (با ذکر تاریخ جلسات برگزار شده در صورت تمایل)، متأسفانه خوانده محترم به هیچ عنوان حاضر به پرداخت نفقه و یا توافق بر سر میزان و نحوه پرداخت آن نشده و از هرگونه صلح و سازش در این خصوص خودداری می نماید.
  3. لذا، با عنایت به عدم امکان حصول سازش بین طرفین و با توجه به نیاز مبرم اینجانبه به نفقه و اصرار بر پیگیری حقوق قانونی خود، از آن ریاست محترم تقاضا دارم دستور فرمایید پرونده کلاسه [شماره کلاسه پرونده] جهت ادامه رسیدگی و صدور حکم مقتضی، به دادگاه محترم خانواده [نام شهرستان/منطقه] ارجاع گردد.

با تشکر و تجدید احترام

نام و نام خانوادگی خواهان: [نام و نام خانوادگی خواهان]

امضا:

تاریخ: [تاریخ تقدیم لایحه]

راهنمای پر کردن نمونه ها

هنگام استفاده از نمونه های لایحه عدم سازش بالا، به نکات زیر توجه کنید:

  • اطلاعات شخصی: تمام فیلدهای داخل براکت [ ] را با دقت و به طور کامل با اطلاعات شخصی و مشخصات طرفین (شامل نام، نام خانوادگی، نام پدر، شماره ملی و آدرس دقیق) پر کنید.
  • شماره کلاسه: شماره کلاسه پرونده را که روی برگه های ابلاغیه یا در پرونده شما در شورا قید شده است، به درستی وارد کنید. این شماره برای شناسایی دقیق پرونده شما حیاتی است.
  • نوع دعوا و شرح مختصر: بخش موضوع دعوا و شرح مختصر را با دقت و بر اساس واقعیت های پرونده خود تکمیل کنید. در پرونده های حقوقی، نوع خواسته (مثلاً مطالبه اجرت المثل، فسخ مبایعه نامه) و در پرونده های کیفری، نوع جرم (مثلاً توهین، افترا، کلاهبرداری) را مشخص کنید.
  • مرجع ارجاع: با توجه به نوع دعوا، مرجع ارجاع را به درستی انتخاب کنید (دادگاه عمومی حقوقی، دادگاه خانواده یا دادسرا).
  • تاریخ و امضا: تاریخ روز تقدیم لایحه و امضای خود را فراموش نکنید.

اگر پرونده شما دارای جزئیات خاص یا پیچیدگی های بیشتری است، حتماً شرح خود را در بند مربوطه (شرح مختصر و مستدل) بسط دهید، اما همواره از لحن رسمی و حقوقی فاصله نگیرید.

نکات کلیدی و اشتباهات رایج در تنظیم لایحه عدم سازش

پس از درک چیستی لایحه عدم سازش و نحوه تنظیم آن، بسیار مهم است که با نکات کلیدی و اشتباهات رایج در این زمینه آشنا شوید. این آگاهی به شما کمک می کند تا لایحه خود را به مؤثرترین شکل ممکن تقدیم کرده و از بروز هرگونه خلل در روند پرونده جلوگیری کنید.

نکات مهمی که باید بدانید

رعایت این نکات به شما کمک می کند تا فرآیند ارجاع پرونده به دادگاه با سهولت و سرعت بیشتری انجام شود:

  • پیوست مدارک: معمولاً نیازی به پیوست مدارک جدید به لایحه عدم سازش نیست؛ چرا که تمامی مدارک اصلی پرونده قبلاً به شورای حل اختلاف تقدیم شده اند. اما اگر صلاح می دانید یا شورا درخواست می کند، می توانید کپی مدارک اصلی یا جدیدی که به عدم سازش شما کمک می کند، پیوست کنید.
  • اهمیت حضور در جلسات شورا: حتی اگر قصد تقدیم لایحه عدم سازش را دارید، حضور در جلسات شورای حل اختلاف (تا زمانی که رسماً اعلام عدم سازش نکرده اید) بسیار مهم است. عدم حضور شما می تواند به ضررتان باشد و این تصور را ایجاد کند که شما تمایلی به حل مسالمت آمیز اختلافات ندارید. همچنین، شورا حضور طرفین را به عنوان یک تلاش برای سازش، در گزارش نهایی خود ثبت می کند.
  • موارد عدم صلاحیت سازشی شورا: در برخی موارد، شورای حل اختلاف ذاتاً صلاحیت صدور رأی ماهوی را دارد و صرفاً برای سازش پرونده را بررسی نمی کند. در چنین شرایطی، تقدیم لایحه عدم سازش بی معناست، زیرا شورا رأی صادر می کند و پرونده به دادگاه ارجاع نخواهد شد. برای اطلاع از این موارد، باید به قانون شورای حل اختلاف و آیین نامه های اجرایی آن مراجعه کرد.
  • هزینه دادرسی پس از ارجاع: با ارجاع پرونده از شورا به دادگاه، در اغلب موارد، نیاز به پرداخت مجدد یا تکمیل هزینه دادرسی در مرجع جدید نیست، زیرا هزینه های اولیه در شورا پرداخت شده است. اما در برخی موارد خاص یا تغییر ماهیت دعوا، ممکن است نیاز به پرداخت مجدد باشد. بهتر است در این خصوص از دفتر دادگاه ارجاع شده استعلام کنید.
  • امکان سازش مجدد: تقدیم لایحه عدم سازش به معنای پایان قطعی امکان سازش نیست. حتی پس از ارجاع پرونده به دادگاه یا دادسرا، طرفین می توانند در هر مرحله از دادرسی، اقدام به صلح و سازش کنند. در این صورت، دادگاه یا دادسرا بر اساس توافق طرفین، قرار رد دعوا یا گزارش اصلاحی صادر خواهد کرد.

اشتباهات رایج و نحوه اجتناب از آن ها

برای اطمینان از صحت و کارآمدی لایحه عدم سازش خود، از ارتکاب این اشتباهات رایج خودداری کنید:

  1. نگارش مبهم و غیرحقوقی: استفاده از زبان محاوره ای، احساسی یا مبهم، می تواند لایحه شما را از اعتبار حقوقی ساقط کند. همواره از زبان رسمی، دقیق و حقوقی استفاده کنید.
  2. عدم ذکر شماره کلاسه یا مشخصات دقیق: فراموش کردن شماره کلاسه پرونده، نام کامل، شماره ملی یا آدرس، باعث سردرگمی و تأخیر در رسیدگی به پرونده شما می شود. تمام اطلاعات هویتی و پرونده را با دقت مضاعف بررسی کنید.
  3. عدم ذکر دلیل صریح عدم سازش: صرفاً بیان سازش حاصل نشد کافی نیست. باید به صورت مختصر و مستدل دلایل عدم سازش را بیان کنید (مثلاً: عدم حضور متهم، انکار خواسته، عدم توافق بر سر شروط).
  4. درخواست های غیرمرتبط یا نامتعارف: لایحه عدم سازش صرفاً برای درخواست ارجاع پرونده به مرجع قضایی بالاتر است. از طرح درخواست های دیگر (مانند توهین به طرف مقابل، تقاضای صدور رأی در شورا، یا درخواست های خارج از صلاحیت شورا) در متن این لایحه پرهیز کنید.
  5. تقدیم لایحه برای پرونده های خارج از صلاحیت سازشی شورا: همانطور که قبلاً ذکر شد، در مواردی که شورا ذاتاً صلاحیت رسیدگی و صدور رأی دارد، تقدیم لایحه عدم سازش بی فایده است و تنها وقت شما را تلف می کند. اطمینان حاصل کنید که پرونده شما از نوعی است که شورا صرفاً برای سازش به آن رسیدگی می کند.

یک لایحه عدم سازش صحیح و مستدل، نه تنها فرآیند قضایی را برای شما هموار می سازد، بلکه نشان دهنده آگاهی و جدیت شما در پیگیری حقوق قانونی تان است.

پیامدهای عدم سازش در شورای حل اختلاف و نقش لایحه

زمانی که پرونده ای در شورای حل اختلاف مطرح می شود، هدف اولیه دستیابی به صلح و سازش بین طرفین است. اما واقعیت این است که همیشه این هدف محقق نمی شود. عدم سازش در شورای حل اختلاف، دارای پیامدهای حقوقی مشخصی است که آگاهی از آن ها برای هر فرد درگیر در چنین پرونده ای ضروری است. لایحه عدم سازش در این میان، نقش کلیدی ایفا می کند و فرآیند انتقال پرونده به مراجع قضایی بالاتر را شکل می دهد.

تأثیر عدم سازش بر روند پرونده

اگر تلاش های شورا برای ایجاد سازش به نتیجه نرسد، پرونده در شورای حل اختلاف بلاتکلیف باقی نخواهد ماند. قانونگذار برای این وضعیت راه حل مشخصی در نظر گرفته است:

  1. ارجاع به مرجع صلاحیت دار: اصلی ترین پیامد عدم سازش، ارجاع پرونده به دادگاه یا دادسرای صلاحیت دار است. این به معنای آن است که پرونده از یک فرآیند سازشی به یک فرآیند قضایی ماهوی منتقل می شود.
  2. لزوم دادرسی رسمی: در مرجع جدید، پرونده طبق تشریفات آیین دادرسی مربوطه (مدنی یا کیفری) مورد رسیدگی قرار می گیرد. این روند شامل تشکیل جلسات دادگاه، ارائه لوایح، شهود، مدارک و مستندات و نهایتاً صدور رأی قضایی است.
  3. افزایش زمان رسیدگی: فرآیند رسیدگی در دادگاه یا دادسرا معمولاً زمان برتر از شورای حل اختلاف است. این موضوع به دلیل پیچیدگی های بیشتر و تشریفات قانونی دقیق تر در مراجع قضایی بالاتر است.
  4. احتمال صدور حکم و اجرای آن: پس از رسیدگی، مرجع قضایی رأی مقتضی را صادر می کند. این رأی می تواند به نفع یا ضرر هر یک از طرفین باشد و پس از قطعیت، قابلیت اجرا خواهد داشت.

نقش کلیدی لایحه عدم سازش در این فرآیند

همانطور که پیش تر گفته شد، شورای حل اختلاف در صورت عدم توفیق در سازش در مهلت قانونی، موظف به ارجاع پرونده است. اما لایحه عدم سازش این فرآیند را به شکل های زیر تحت تأثیر قرار می دهد:

  • تسریع فرآیند ارجاع: با تقدیم این لایحه، شما به شورا اعلام می کنید که دیگر نیازی به تلاش برای سازش نیست و تمایل به ارجاع پرونده دارید. این کار می تواند زمان لازم برای ارجاع را کاهش دهد و از تعلل احتمالی شورا جلوگیری کند.
  • شفاف سازی موضع: لایحه، موضع رسمی شما را در خصوص عدم تمایل به سازش و اصرار بر رسیدگی قضایی، به ثبت می رساند. این شفافیت می تواند در مراحل بعدی دادرسی نیز مفید باشد.
  • کاهش ابهامات: در برخی موارد، عدم حضور یکی از طرفین می تواند ابهاماتی ایجاد کند. لایحه عدم سازش با تصریح به این موضوع، راه را برای ارجاع پرونده هموارتر می کند.

بنابراین، لایحه عدم سازش نه تنها یک درخواست، بلکه یک ابزار مهم حقوقی برای مدیریت و پیشبرد پرونده شما در مراحل مختلف قضایی است. این لایحه نشان می دهد که شما به دنبال حل و فصل نهایی اختلافات خود از طریق مسیرهای قانونی و با استفاده از صلاحیت مراجع قضایی رسمی هستید.

شورای حل اختلاف و عدم توفیق در سازش: مراحل و فرآیند

شورای حل اختلاف با هدف ایجاد بستر مناسب برای صلح و سازش و کاهش مراجعات به دادگاه ها تأسیس شده است. اما فرآیند عدم توفیق در سازش و اقدامات بعدی که از سوی شورا انجام می شود، مراحلی دارد که دانستن آن ها برای طرفین پرونده حیاتی است. این فرآیند نهایتاً به ارجاع پرونده از شورای حل اختلاف به دادگاه یا دادسرا منجر می شود.

مراحل تلاش برای سازش در شورا

  1. تشکیل پرونده و ابلاغ: پس از ثبت دادخواست یا شکواییه در شورا، پرونده تشکیل شده و ابلاغیه برای طرفین ارسال می شود تا در جلسه سازش حاضر شوند.
  2. جلسات سازش: اعضای شورا با حضور طرفین، تلاش می کنند با گفتگو و میانجی گری، نقاط مشترک را پیدا کرده و طرفین را به توافق برسانند. در این مرحله، هدف اصلی حل مسالمت آمیز اختلاف است.
  3. استمهال و فرصت برای توافق: در صورت نیاز و بنا به درخواست طرفین، شورا ممکن است مهلت هایی برای فکر کردن، جمع آوری اطلاعات یا انجام مذاکرات خصوصی بین طرفین تعیین کند.
  4. تنظیم گزارش اصلاحی (در صورت سازش): اگر طرفین به توافق برسند، شورا اقدام به صدور گزارش اصلاحی می کند که مانند حکم دادگاه لازم الاجرا است.

مراحل پس از عدم توفیق در سازش

اگر تلاش های بالا بی نتیجه بماند و سازش محقق نشود، مراحل زیر طی خواهد شد:

  1. اعلام عدم سازش: در صورتی که طرفین یا یکی از آن ها رسماً اعلام کند که تمایلی به سازش ندارد یا تلاش ها به بن بست رسیده است، شورا این موضوع را در صورتجلسه قید می کند.
  2. تقدیم لایحه عدم سازش: در این مرحله، خواهان یا شاکی می تواند اقدام به تقدیم لایحه عدم سازش نماید. این لایحه به شورا یادآوری می کند که شما خواستار ارجاع پرونده به دادگاه هستید و فرآیند سازش بی نتیجه مانده است.
  3. تهیه گزارش عدم سازش توسط شورا: حتی اگر لایحه ای هم تقدیم نشود، در صورت عدم حصول سازش در مهلت قانونی (معمولاً سه ماه از تاریخ ارجاع پرونده که می تواند تا سه ماه دیگر تمدید شود)، شورا موظف است گزارشی از اقدامات انجام شده و دلایل عدم توفیق در سازش تهیه کند.
  4. ارجاع پرونده به مرجع قضایی صالح: پس از تهیه گزارش و ثبت عدم سازش، شورا اقدام به ارجاع پرونده به دادگاه یا دادسرای صلاحیت دار می کند. نوع مرجع (دادگاه عمومی حقوقی، دادگاه خانواده یا دادسرا) بستگی به ماهیت دعوا دارد.
  5. اخطار به خواهان/شاکی: پس از ارجاع، ممکن است از خواهان یا شاکی خواسته شود تا با مراجعه به مرجع جدید، پرونده خود را پیگیری کرده و در صورت لزوم، تشریفات لازم (مانند تقدیم دادخواست مجدد یا معرفی وکیل) را انجام دهد.

تأثیر عدم حضور در جلسات شورای حل اختلاف

عدم حضور در جلسات شورای حل اختلاف می تواند یکی از دلایل اصلی عدم سازش باشد و پیامدهای خاص خود را دارد:

  • عدم سازش و ارجاع: اگر یکی از طرفین بدون عذر موجه در جلسات حاضر نشود، شورا نمی تواند تلاش برای سازش را ادامه دهد و پس از طی مراحل قانونی، پرونده را به دادگاه ارجاع می دهد.
  • لزوم لایحه عدم سازش: در چنین شرایطی، طرف حاضر می تواند برای تسریع در روند ارجاع پرونده، لایحه عدم سازش را تقدیم کند و دلیل عدم سازش را عدم حضور طرف مقابل ذکر نماید.
  • تأخیر در رسیدگی: عدم حضور می تواند باعث تأخیر در روند کلی رسیدگی شود، زیرا شورا باید از ابلاغ صحیح و فرصت های کافی برای حضور طرفین اطمینان حاصل کند.

در نهایت، فرآیند عدم توفیق در سازش در شورای حل اختلاف یک مسیر حقوقی مشخص دارد که با هدف انتقال پرونده به مرجه اصلی قضایی طراحی شده است. لایحه عدم سازش در این مسیر، ابزاری مهم برای خواهان یا شاکی است تا فعالانه در تعیین سرنوشت پرونده خود دخیل باشد و از بلاتکلیفی آن جلوگیری کند.

فرمت و قالب بندی لایحه عدم سازش

همانطور که برای هر سند حقوقی رسمی، فرمت و قالب بندی لایحه عدم سازش نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. رعایت یک ساختار مشخص و اصولی، نه تنها به خوانایی و وضوح لایحه کمک می کند، بلکه به آن اعتبار حقوقی بیشتری می بخشد. این بخش به شما کمک می کند تا با اصول قالب بندی مناسب برای لایحه عدم سازش آشنا شوید.

الزامات ساختاری یک لایحه استاندارد

یک نمونه لایحه عدم سازش باید دارای ساختاری منطقی و مرتب باشد که اطلاعات را به صورت سلسله مراتبی و قابل فهم ارائه دهد:

  1. سربرگ:
    • معمولاً در بالای صفحه، سمت چپ، عبارت باسمه تعالی نوشته می شود.
  2. عنوان لایحه:
    • عنوان باید در مرکز صفحه و با فونت کمی بزرگ تر و بولد نوشته شود. مثلاً: لایحه اعلام عدم حصول سازش و تقاضای ارجاع پرونده.
  3. مخاطب لایحه:
    • زیر عنوان، خطاب به ریاست محترم شعبه شورا نوشته می شود. مثال: ریاست محترم شعبه [شماره] شورای حل اختلاف مجتمع [نام شهرستان/منطقه].
  4. مقدمه و سلام:
    • با یک جمله احترام آمیز مانند با سلام و احترام آغاز شود.
  5. معرفی طرفین و پرونده:
    • در یک پاراگراف، مشخصات کامل خواهان/شاکی و خوانده/متهم (در صورت اطلاع)، به همراه شماره کلاسه پرونده و موضوع دعوا ذکر شود.
  6. شرح عدم سازش:
    • این بخش می تواند شامل یک یا چند پاراگراف باشد که در آن به تفصیل دلایل عدم حصول سازش (مانند عدم حضور، عدم توافق، انکار) و تلاش های شورا اشاره می شود. این بخش باید مستدل و خلاصه باشد.
  7. درخواست:
    • در یک جمله صریح و واضح، درخواست ارجاع پرونده به مرجع قضایی صالح (دادگاه یا دادسرا) بیان شود.
  8. ختم لایحه:
    • با عبارت با تشکر و تجدید احترام یا عبارات مشابه به پایان برسد.
    • در زیر آن، نام و نام خانوادگی خواهان/شاکی، امضا و تاریخ تقدیم لایحه درج شود.

قالب لایحه عدم سازش: نکات نگارشی و چیدمان

برای ایجاد یک قالب لایحه عدم سازش حرفه ای و خوانا، به نکات زیر توجه کنید:

  • نوع کاغذ و حاشیه:
    • از کاغذ A4 استفاده کنید.
    • حاشیه ها را از هر چهار طرف به اندازه ۲.۵ تا ۳ سانتی متر تنظیم کنید تا فضای کافی برای نگارش و همچنین بایگانی وجود داشته باشد.
  • فونت و اندازه:
    • از فونت های رسمی و خوانا مانند B Nazanin، B Zar، Tahoma یا Yekan استفاده کنید.
    • اندازه فونت متن اصلی را ۱۲ یا ۱۴ و برای عناوین اصلی (H1) و فرعی (H2, H3) کمی بزرگ تر (مثلاً ۱۶ یا ۱۸) انتخاب کنید تا خوانایی افزایش یابد.
    • از پررنگ کردن (Bold) کلمات کلیدی، عنوان لایحه و اسامی مهم برای تأکید استفاده کنید.
  • فاصله خطوط و پاراگراف ها:
    • فاصله بین خطوط (Line Spacing) را ۱.۱۵ یا ۱.۵ تنظیم کنید تا متن شلوغ به نظر نرسد.
    • پس از هر پاراگراف، یک سطر خالی قرار دهید تا متن نفس بکشد و بخش بندی آن مشخص شود.
  • چیدمان (Alignment):
    • متن اصلی را به صورت Justify (تراز از دو طرف) تنظیم کنید تا ظاهری مرتب داشته باشد.
    • عنوان لایحه را در مرکز قرار دهید.
  • اعداد و ارقام:
    • اعداد مربوط به کلاسه پرونده، تاریخ ها و مبالغ را به صورت دقیق و خوانا وارد کنید.

نمونه قالب بندی بصری (خلاصه)


باسمه تعالی

(عنوان لایحه در مرکز و با فونت بزرگتر و بولد)
لایحه اعلام عدم حصول سازش و تقاضای ارجاع پرونده

(مخاطب لایحه در سمت راست)
ریاست محترم شعبه [شماره] شورای حل اختلاف مجتمع [نام شهرستان/منطقه]

(متن اصلی لایحه با تراز Justify)
با سلام و احترام؛
احتراماً، اینجانب [نام و نام خانوادگی خواهان/شاکی] فرزند [نام پدر] به شماره ملی [شماره ملی] و آدرس [آدرس کامل]،
خواهان/شاکی پرونده به شماره کلاسه [شماره کلاسه]، مطروحه در آن شعبه محترم به طرفیت خوانده/متهم آقای/خانم [نام و نام خانوادگی خوانده/متهم] ...
بدینوسیله به استحضار عالی می رساند:

1. موضوع دعوا [شرح مختصر].
2. با وجود تلاش های شورا ... عدم حصول سازش محقق گردیده است ...
3. لذا، با توجه به مراتب فوق ... از آن ریاست محترم تقاضا دارم ... به [دادگاه/دادسرا] ارجاع گردد.

(ختم لایحه در سمت چپ)
با تشکر و تجدید احترام
نام و نام خانوادگی: [نام و نام خانوادگی]
امضا:
تاریخ: [تاریخ]

رعایت این قوانین نگارشی و قالب بندی نه تنها به شما در ارائه یک لایحه موثر کمک می کند، بلکه به شورا نیز امکان می دهد تا با سرعت و وضوح بیشتری به درخواست شما رسیدگی کند. یک لایحه خوش قالب، منعکس کننده دقت و جدیت شما در پیگیری امور حقوقی تان است.

نکات حقوقی لایحه عدم سازش

تنظیم لایحه عدم سازش صرفاً یک فرآیند نگارشی نیست، بلکه مستلزم رعایت نکات حقوقی دقیقی است که می تواند تأثیر بسزایی در سرنوشت پرونده شما داشته باشد. درک این نکات به شما کمک می کند تا لایحه ای مستدل و قانونی ارائه دهید و از حقوق خود به بهترین شکل دفاع کنید.

موارد ارجاع پرونده از شورا به دادگاه/دادسرا

ارجاع پرونده از شورای حل اختلاف به دادگاه یا دادسرا تنها در شرایط خاصی صورت می گیرد که عدم سازش محرز شده باشد. این موارد به طور عمده عبارتند از:

  1. عدم حصول سازش در دعاوی حقوقی: پس از تلاش های ناکام شورا در ایجاد صلح در امور مدنی، پرونده به دادگاه عمومی حقوقی ارجاع می شود.
  2. عدم سازش در دعاوی خانوادگی: در اختلافات خانوادگی که شورا صلاحیت سازش دارد (مانند نفقه، حضانت و ملاقات)، در صورت عدم توافق، پرونده به دادگاه خانواده ارسال می گردد.
  3. عدم سازش در جرایم قابل گذشت و جنبه خصوصی جرایم غیرقابل گذشت: در دعاوی کیفری که شورا صرفاً برای سازش بین شاکی و متهم تلاش می کند، اگر سازش حاصل نشود، پرونده به دادسرا ارجاع می یابد تا تحقیقات و رسیدگی کیفری ادامه یابد.
  4. عدم حضور طرف مقابل: یکی از مهم ترین دلایل ارجاع، عدم حضور خوانده یا متهم در جلسات شورا بدون عذر موجه است. در این صورت، شورا پس از رعایت تشریفات ابلاغ و انقضای مهلت های قانونی، پرونده را ارجاع می دهد.

تقدیم لایحه عدم سازش در هر یک از این موارد، به عنوان تأکیدی بر اصرار خواهان/شاکی برای ارجاع و ادامه رسیدگی محسوب می شود.

بررسی مواد قانونی مرتبط با عدم سازش

قوانین مختلفی به موضوع سازش و عدم سازش در شورای حل اختلاف پرداخته اند که آشنایی با آن ها ضروری است:

  • قانون شورای حل اختلاف (مصوب ۱۳۹۴):
    • ماده ۸: این ماده صراحتاً بیان می دارد که «در صورت عدم سازش، شورا گزارش اصلاحی را صادر و پرونده را جهت ادامه رسیدگی نزد مرجع قضائی مربوط ارسال می نماید.» این ماده پایه و اساس ارجاع پرونده به دادگاه است.
    • ماده ۱۱: به صلاحیت شورا در صلح و سازش در امور مدنی، جرایم قابل گذشت و جنبه خصوصی جرایم غیرقابل گذشت اشاره دارد.
  • قانون آیین دادرسی مدنی:
    • این قانون به طور کلی به تشریفات دادرسی در دادگاه ها می پردازد و سازش را نیز یکی از طرق ختم دعوا می داند. اگرچه به طور مستقیم به لایحه عدم سازش اشاره نمی کند، اما بستر حقوقی ارجاع پرونده به دادگاه و ادامه رسیدگی را فراهم می آورد.

مسئولیت ها و تعهدات خواهان/شاکی پس از تقدیم لایحه

تقدیم لایحه عدم سازش به معنای پایان وظایف خواهان/شاکی نیست، بلکه آغاز مرحله جدیدی از پیگیری های حقوقی است:

  1. پیگیری پرونده در مرجع جدید: پس از ارجاع پرونده به دادگاه یا دادسرا، خواهان/شاکی موظف است با مراجعه به آن مرجع، از وضعیت پرونده مطلع شده و اقدامات لازم برای ادامه رسیدگی را انجام دهد. این اقدامات می تواند شامل تکمیل مدارک، پرداخت هزینه دادرسی جدید (در صورت لزوم) یا حضور در جلسات باشد.
  2. ارائه مدارک و مستندات جدید: در صورت نیاز و بنا به درخواست مرجع قضایی جدید، خواهان/شاکی باید مدارک و مستندات لازم را ارائه کند.
  3. حضور در جلسات دادرسی: حضور در جلسات دادگاه یا دادسرا، بنا به ابلاغ، الزامی است و عدم حضور می تواند پیامدهای منفی داشته باشد.
  4. امکان تجدیدنظر: پس از صدور رأی در دادگاه، خواهان/شاکی حق اعتراض و تجدیدنظر خواهی (در صورت وجود شرایط قانونی) را خواهد داشت.

آگاهی از این نکات حقوقی به شما این امکان را می دهد که با دیدی بازتر و استراتژیک تر به پرونده خود نگاه کنید و با استفاده صحیح از ابزارهایی مانند لایحه عدم سازش، حقوق قانونی خود را به بهترین نحو پیگیری نمایید.

نتیجه گیری

در نظام حقوقی پیچیده، فهم و استفاده صحیح از ابزارهای قانونی می تواند تفاوت بزرگی در سرنوشت یک پرونده ایجاد کند. لایحه عدم سازش در شورای حل اختلاف، یکی از این ابزارهای حیاتی است که نقش مهمی در انتقال پرونده از یک فرآیند سازشی به یک دادرسی قضایی ماهوی ایفا می کند. این مقاله به عنوان یک راهنمای جامع، تلاش کرد تا تمامی ابعاد مربوط به این لایحه، از تعریف حقوقی و بستر قانونی آن گرفته تا راهنمای گام به گام نگارش، نمونه های کاربردی و نکات حقوقی و عملی آن را به طور کامل و شفاف برای شما تبیین کند.

با مطالعه این راهنما، اکنون شما می دانید که لایحه عدم سازش چیست، چه زمانی باید آن را تنظیم و تقدیم کرد و چگونه می توان یک نمونه لایحه عدم سازش حقوقی، کیفری یا خانوادگی را به درستی نگاشت. همچنین با پیامدهای عدم سازش در شورای حل اختلاف و نکات حقوقی کلیدی مربوط به این لایحه آشنا شدید. دقت در جزئیات، استفاده از زبان رسمی و حقوقی، و شفافیت در بیان دلایل عدم سازش، از جمله اصول اساسی است که همواره باید مد نظر قرار دهید.

در نهایت، به خاطر داشته باشید که هدف از تقدیم لایحه عدم سازش، تسهیل و تسریع فرآیند رسیدگی قضایی است. با آگاهی و اقدام به موقع، می توانید از طولانی شدن بیهوده پرونده جلوگیری کرده و مسیر احقاق حق خود را هموار سازید. در پرونده های پیچیده یا در صورتی که نیاز به راهنمایی بیشتری دارید، همواره توصیه می شود از مشاوره حقوقی تخصصی بهره مند شوید تا بهترین تصمیمات را برای پرونده خود اتخاذ کنید. با اطمینان خاطر لایحه خود را تنظیم و پیگیری کنید.

آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "متن لایحه عدم سازش در طلاق | نمونه کامل و رایگان" هستید؟ با کلیک بر روی قوانین حقوقی، اگر به دنبال مطالب جالب و آموزنده هستید، ممکن است در این موضوع، مطالب مفید دیگری هم وجود داشته باشد. برای کشف آن ها، به دنبال دسته بندی های مرتبط بگردید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "متن لایحه عدم سازش در طلاق | نمونه کامل و رایگان"، کلیک کنید.