شهر تئوتیئواکان، یک مکان باستانی وسیع در کشور مکزیک

شهر باستانی تئوتیئواکان، واقع در دره مکزیک و در فاصله حدود ۴۰ کیلومتری شمال شرقی مکزیکوسیتی، یکی از باشکوه ترین و اسرارآمیزترین محوطه های باستان شناسی جهان است. این شهر عظیم که زمانی یکی از بزرگترین مراکز تمدنی قاره آمریکا و میراث جهانی یونسکو محسوب می شد، با اهرام بزرگ خورشید و ماه، خیابان وسیع مردگان و معماری پیچیده اش، دروازه ای به دنیای تمدن های فراموش شده مکزیک باز می کند.

تئوتیئواکان، با تاریخچه ای غنی و پر از ابهامات، نه تنها برای علاقه مندان به باستان شناسی، بلکه برای هر گردشگری که به دنبال کشف شگفتی های گذشته است، مقصدی فراموش نشدنی به شمار می رود. این شهر در اوج خود، نمادی از پیشرفت های عظیم مهندسی، شهرسازی و فرهنگی در آمریکای میانه بود و تأثیر گسترده ای بر تمدن های بعدی از جمله آزتک ها گذاشت. کاوش در این شهر، سفری به عمق زمان است تا با دیدنی ها و شنیدنی های آن آشنا شویم.

تئوتیئواکان: شهر خدایان و رازهای پنهان

شهر تئوتیئواکان، مجموعه ای وسیع از ویرانه های باستان شناسی است که در حوزه آبگیر مکزیک و در فاصله کمی از پایتخت مدرن این کشور قرار دارد. این محوطه باستانی که از سال ۱۹۸۷ در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است، به دلیل اهرام عظیم و ساختار پیچیده اش شناخته می شود. اهمیت تئوتیئواکان به عنوان یک مرکز تمدنی پیش از آزتک ها، بسیار زیاد است؛ در اوج خود، بزرگ ترین شهر قاره آمریکا و یکی از شش شهر بزرگ جهان در آن دوره بود و نفوذ فرهنگی و حتی نظامی گسترده ای بر سراسر آمریکای میانه داشت. بناهای چندطبقه، خیابانی به نام خیابان مرگ و نقاشی های دیواری نفیس، تنها بخشی از شگفتی هایی هستند که این شهر را خاص کرده اند.

گستردگی این سایت تاریخی، که حدود ۸۳ کیلومتر مربع را در بر می گیرد، نشان دهنده عظمت و سازمان یافتگی بی نظیر آن است. این شهر باستانی که به شهر خدایان شهرت دارد، هنوز هم بسیاری از رازهای خود را در دل خاک پنهان کرده است. باستان شناسان و محققان سال هاست که در تلاشند تا پرده از ابهامات مربوط به بنیان گذاران، ساکنان، نحوه اداره و دلایل افول ناگهانی آن بردارند. عظمت سازه های آن به قدری است که حتی پس از قرن ها متروکه شدن، آزتک ها آن را مکانی مقدس و ساخته دست خدایان می دانستند. بازدید از تئوتیئواکان، نه تنها مشاهده سنگ و آجر، بلکه درک عمق یک تاریخ ناشناخته و تمدنی قدرتمند است.

ریشه یابی نام تئوتیئواکان

یکی از اولین اسرار این شهر باستانی، نام آن است. نام تئوتیئواکان که امروزه می شناسیم، قرن ها پس از سقوط و متروک شدن شهر توسط آزتک های ناهواتل زبان به آن داده شد. در زبان ناهواتل، تئوتیئواکان به معنای «محل تولد خدایان» یا «محل استقرار کسانی که راه خدایان در دست آنهاست» است. این نام گذاری، بازتابی از اساطیر خلقت ناهوا است که معتقد بودند خدایان در این مکان جهان را خلق کرده اند و خورشید از همین نقطه طلوع کرده است. این باور نشان دهنده احترام و قداست ویژه ای است که آزتک ها برای این ویرانه ها قائل بودند.

اما نام اصلی شهر تئوتیئواکان برای ما ناشناخته باقی مانده است. برخی از نظریه ها بر اساس متون هیروگلیف مایا، این شهر را با نام پوح یا محل نی معرفی می کنند. این نام می تواند نشان دهنده وجود نیزارها و باتلاق های فراوان در منطقه در دوران شکوفایی شهر باشد. در اوایل قرن بیستم، نام تولان نیز باعث سردرگمی محققان شد، زیرا تولان یک اصطلاح عمومی در زبان ناهوا برای شهرک های بزرگ به شمار می رفت و به چندین شهر بزرگ در آمریکای میانه اطلاق می شد. جدیدترین پژوهش ها نیز حاکی از آن است که نام شهر ممکن است در قرن شانزدهم توسط اسپانیایی ها به Teohuacan به معنای شهر خورشید تغییر یافته باشد. تمام این ابهامات، بر رازآلودی این شهر کهن می افزاید.

تاریخچه ی شهر تئوتیئواکان: از شکوفایی تا افول

تاریخچه تئوتیئواکان داستانی پرفرازونشیب از توسعه، شکوفایی بی نظیر و سرانجام افولی ناگهانی است که هنوز هم مورد بحث و بررسی باستان شناسان قرار دارد. شناخت این سیر تاریخی، به درک عمیق تر از عظمت و اسرار این تمدن کمک می کند.

دوران اولیه: بنیان گذاری و نخستین سازه ها

حدود ۶۰۰ تا ۲۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، منطقه ای که بعدها تئوتیئواکان نام گرفت، شاهد شکل گیری اولین تأسیسات انسانی و دهکده های کوچک بود. کشاورزان محلی در کنار چشمه ها و منابع آب، زندگی ساده ای را آغاز کردند. اما نقطه عطف این دوران، فوران آتشفشان Xitle بود که باعث مهاجرت گسترده مردم از دره های اطراف به سمت دره تئوتیئواکان شد. این مهاجرت ها به سرعت بخشیدن به رشد جمعیت و تأسیس شهری سازمان یافته کمک شایانی کرد. در حدود ۱۰۰ سال قبل از میلاد، ساخت وسازهای اولیه شهر آغاز شد و تا حدود ۲۵۰ سال پس از میلاد، بناهای تاریخی برجسته ای مانند هرم خورشید بنا نهاده شدند.

اوج گیری و گسترش شهر: ۱۰۰ قبل از میلاد تا ۲۵۰ پس از میلاد

در این دوره، تئوتیئواکان رشد انفجاری را تجربه کرد و از یک مرکز مذهبی نوپا به یکی از بزرگترین کلان شهرهای قاره آمریکا تبدیل شد. همزمان با فوران آتشفشان Xitle، مهاجرت جمعیت به این منطقه، نقش مهمی در گسترش شهر ایفا کرد. بناهای سنگی و مستحکم، خانه های چندطبقه و سیستم های پیچیده شهری برای اسکان جمعیت فزاینده طراحی و ساخته شدند. در این زمان، قدرت سیاسی از معبد خدای پردار به خیابان مردگان منتقل شد و برنامه ریزی شهری بر اساس یک شبکه دقیق و جهت گیری نجومی آغاز شد. هویت سازندگان اصلی شهر هنوز مورد بحث است، اما نظریه هایی مبنی بر اینکه اقوام ناهوا، اوتومی، توتوناک یا تولتک ها در ساخت آن نقش داشته اند، وجود دارد.

عصر طلایی: ۲۵۰ تا ۶۵۰ پس از میلاد

این دوره به عنوان عصر طلایی تئوتیئواکان شناخته می شود. شهر با جمعیتی بین ۱۲۵ هزار تا ۲۵۰ هزار نفر، به بزرگترین و قدرتمندترین مرکز شهری در آمریکای میانه تبدیل گشت. نفوذ فرهنگی، اقتصادی و حتی نظامی تئوتیئواکان به قدری گسترده بود که آثار معماری و هنری آن در مناطق دوردست، حتی در تمدن مایا در جنوب گواتمالا نیز یافت شده است. مساحت شهر به بیش از ۳۰ کیلومتر مربع رسید و ساختمان های عظیم و باشکوهی ساخته یا بازسازی شدند. این دوره، اوج شکوفایی تمدنی بود که دستاوردهای بی نظیری در شهرسازی، هنر، صنعت و نجوم داشت و سبک معماری Talud-Tablero آن به الگویی برای سایر تمدن های منطقه تبدیل شد.

راز زوال: ۶۵۰ تا ۷۵۰ میلادی و پس از آن

همانند آغاز مرموزش، افول تئوتیئواکان نیز با ابهامات بسیاری همراه است. حدود سال ۶۵۰ تا ۷۵۰ میلادی، شهر شروع به زوال کرد و جمعیت آن به شدت کاهش یافت. نظریه های مختلفی برای توضیح این پدیده ارائه شده اند:

1. شورش داخلی: شواهد باستان شناسی حاکی از سوزانده شدن عمدی خانه های اشرافی و تخریب هدفمند برخی مجسمه ها و بناهای دولتی است که این نظریه را تقویت می کند. به نظر می رسد آتش سوزی ها محدود به طبقه حاکم بوده و سپس به سایر نقاط شهر سرایت کرده است.
2. تغییرات آب و هوایی و خشکسالی: شواهدی از خشکسالی های طولانی مدت بین سال های ۵۳۵ تا ۵۳۶ پس از میلاد وجود دارد که منجر به قحطی و سوءتغذیه در میان جمعیت شد. اسکلت های کشف شده از آن دوران، نشانه هایی از سوءتغذیه شدید را در نوجوانان آن زمان نشان می دهند.
3. حمله مهاجمان خارجی: اگرچه این نظریه در گذشته محبوب بود، اما شواهد جدید نشان می دهد که حمله ای گسترده و تخریبی از بیرون رخ نداده است.

این عوامل، به همراه رقابت شهرهای نزدیک مانند کولوا، زوچیکالکو و کاکاکستلا که برای پر کردن خلأ قدرت ناشی از افول تئوتیئواکان تلاش می کردند، به تدریج منجر به متروکه شدن این شهر عظیم شد. تئوتیئواکان، شهری که زمانی نماد قدرت و عظمت بود، به آرامی به ویرانه ای خاموش تبدیل شد و تنها بقایای باشکوه آن، حکایت از گذشته پرشکوهش دارد.

شهر تئوتیئواکان در اوج شکوفایی خود، با جمعیتی بین ۱۲۵ تا ۲۵۰ هزار نفر، نه تنها بزرگ ترین شهر قاره آمریکا بود، بلکه جایگاه خود را در میان شش شهر بزرگ و قدرتمند جهان در آن دوران تثبیت کرده بود.

شاهکارهای معماری تئوتیئواکان

تئوتیئواکان به دلیل معماری بی نظیر و بناهای عظیمش شهرت جهانی دارد. این شهر باستانی شامل اهرام، معابد، کاخ ها و خیابان های وسیعی است که هر کدام داستان های ناگفته ای از گذشته را در خود نهفته دارند.

هرم خورشید: نمادی از عظمت

هرم خورشید، بزرگترین ساختمان در تئوتیئواکان و سومین هرم بزرگ جهان پس از اهرام جیزه و کولولا، نمادی از نبوغ مهندسی و دانش نجومی تمدن تئوتیئواکان است. این هرم عظیم با ۶۳ متر ارتفاع و پایه ای به وسعت ۲۱۵ متر مربع، حدود ۲۰۰ سال پس از میلاد ساخته شد. در ساخت آن، بیش از سه میلیون تن سنگ و آجر به کار رفته است.

جهت گیری دقیق هرم خورشید، که شرق به شمال متمایل است، نشان دهنده اهمیت آن در رصد پدیده های نجومی و ارتباط آن با تقویم کشاورزی بوده است. در سال ۱۹۷۱، باستان شناسان یک ورودی ۹۷ متری را کشف کردند که به تونلی در زیر نوک هرم منتهی می شد. این تونل و سیستم غارمانند آن، با نشانه هایی از چشمه طبیعی و بقایای زغال چوب، به احتمال زیاد برای برگزاری مراسم مذهبی و قربانی استفاده می شده است. عظمت این هرم، بازدیدکنندگان را از سراسر جهان به سوی خود جذب می کند و امکان بالا رفتن از آن، تجربه ای فراموش نشدنی را رقم می زند.

هرم ماه: سکوی مقدس آیین ها

هرم ماه، دومین هرم بزرگ آمریکای مرکزی، در انتهای شمالی خیابان مردگان قرار دارد. این هرم حدود ۲۵۰ سال پس از میلاد و کمی پس از هرم خورشید ساخته شده است. هرم ماه با ۱۵۰ متر طول، به گونه ای طراحی شده که با وجود ارتفاع کمتر، از نظر بصری با هرم خورشید هم ارتفاع به نظر برسد، زیرا بر روی زمینی مرتفع تر بنا شده است. این هرم شامل چهار بدنه مستطیلی متقارن است که به آن صلیب تئوتیئواکان می گویند.

در بالای هرم ماه، سکویی برای برگزاری مراسم قربانی حیوانات و انسان ها وجود داشت. این مراسم به افتخار الهه بزرگ که خدای آب، باروری، زمین و خلقت بود، برگزار می شد. یافته های باستان شناسی شامل بقایای حیواناتی چون شیر کوهی، گرگ، عقاب، شاهین و مارهای سمی، و همچنین قربانیان انسانی در این محل، اهمیت مذهبی این هرم را تأیید می کند. معماری دقیق و موقعیت استراتژیک هرم ماه در شهر، جایگاه آن را به عنوان یک مرکز آیینی مهم نشان می دهد.

خیابان مردگان: شریان حیاتی شهر

خیابان مردگان (Calzada de Los Muertos)، شریان اصلی و طولانی ترین خیابان شهر تئوتیئواکان است. این خیابان به طول تقریبی ۲.۵ کیلومتر، از هرم ماه در شمال تا منطقه سیودادلا در جنوب امتداد دارد. نام خیابان مردگان توسط آزتک ها به آن داده شد، زیرا آن ها تصور می کردند سکوهای کوچک و بناهای اطراف این خیابان، مقبره هایی برای مردگان هستند. اما امروزه باستان شناسان بر این باورند که اینها سکوهای تشریفاتی برای برگزاری مراسم مذهبی بوده اند که در بالای معابد کوچک تر نصب می شدند.

در امتداد این خیابان، بناهای مختلفی با سبک معماری منحصر به فرد Talud-Tablero قرار گرفته اند که شامل یک بخش شیب دار (تالود) و یک صفحه مستطیل شکل (تابلرو) در بالای آن است. این سبک معماری، در سراسر آمریکای میانه گسترش یافت و نمادی از نفوذ فرهنگی تئوتیئواکان شد. شواهد آتش سوزی و تخریب عمدی مجسمه ها در امتداد این خیابان، نظریه شورش داخلی در زمان افول شهر را تقویت می کند.

سیودادلا و معبد خدای پردار: مرکز قدرت

منطقه سیودادلا (Ciudadela) که به معنای ارگ یا قلعه است، توسط اسپانیایی ها به این نام خوانده شد. این منطقه وسیع، یک میدان بزرگ محصور را در بر می گیرد که در مرکز آن معبد خدای پردار (Temple of Quetzalcoatl) قرار دارد. این معبد که زمانی مقر حکمرانی فرمانروایان تئوتیئواکان و مرکز مذهبی-سیاسی شهر بود، با نقوش برجسته مار پردار و ماسک های سنگی تزئین شده است. یافته های باستان شناسی در این معبد شامل بقایای قربانیان انسانی و حیوانی (از جمله جنگجویان دشمن، شیر کوهی، گرگ و عقاب) است که اهمیت مراسم قربانی را در فرهنگ تئوتیئواکان نشان می دهد.

اخیراً، اکتشافات شگفت انگیزی در سیودادلا صورت گرفته است. باستان شناسان تونلی ۳۳۰ فوتی را در زیر معبد خدای پردار کشف کرده اند که به چندین حفره زیرزمینی منتهی می شود. در این تونل و حفره ها، ربات های اکتشافی Tlaloc II-TC گوی های زرد رنگ مرموز، ماسک های کوارتز و یشم را در ظروف سفالین کشف کرده اند. این یافته ها، دیدگاه محققان را نسبت به تمدن تئوتیئواکان تغییر داده و به اسرار این شهر می افزاید. گمان می رود گوی های زرد رنگ در ابتدا فلزی بوده و به عنوان لوسترهایی پرنور و درخشان استفاده می شده اند.

کاخ ها، اقامتگاه ها و زندگی روزمره

تئوتیئواکان شهری با خانه های چندطبقه بود که برای اسکان جمعیت عظیم آن طراحی شده بودند. این اقامتگاه ها، به ویژه در مناطق مرکزی شهر، اغلب لوکس و با گچ کاری و نقاشی های دیواری نفیس تزیین می شدند. کاخ هایی مانند کاخ جگوارها، کاخ کوئتزال پاپالوتل و کاخ الهه تپانتیتلا نمونه هایی از معماری اشرافی این شهر هستند که هنوز هم آثار نقاشی های دیواری با رنگ های آبی و قرمز در آن ها به چشم می خورد.

هنرمندان نقاش تئوتیئواکان در سراسر آمریکای میانه بی رقیب بودند و توانایی آن ها در خلق نقاشی های دیواری خیره کننده، مورد ستایش بسیاری قرار گرفته است. علاوه بر این، مردم تئوتیئواکان از زمین های باتلاقی اطراف شهر برای ایجاد بسترهای کشاورزی شناور به نام چینامپاس بهره می بردند. سیستم پیچیده کانال کشی نیز برای حمل و نقل مواد غذایی از مزارع به داخل شهر و جلوگیری از ترافیک، به کار گرفته می شد. این سیستم نشان دهنده سازمان دهی بالای شهری و توانایی های مهندسی این تمدن است.

فرهنگ، جامعه و مذهب در شهر خدایان

تئوتیئواکان نه تنها یک شاهکار معماری، بلکه آینه ای از زندگی پیچیده، فرهنگ غنی و باورهای مذهبی مردمان باستان آمریکای میانه است. شناخت این ابعاد، به درک کامل تر این تمدن کمک می کند.

تنوع قومی و جمعیت شناسی

مدارک باستان شناسی نشان می دهند که تئوتیئواکان شهری چندقومیتی بود. این شهر شامل مناطق مجزایی برای ساکنان اوتومی، زاپوتک، میکستک، مایا و ناهوا بود. این تنوع قومی، شهر را به یک مرکز تجاری و فرهنگی پررونق تبدیل کرده بود که زبان ها و آداب و رسوم مختلفی در آن رواج داشت. نظریه زبان شناسی ترنس کافمن نیز حاکی از آن است که قوم توتوناکان ها یا گروه های زبان شناسی میکزه-زوکوان نیز بخش مهمی از جمعیت تئوتیئواکان را تشکیل می دادند.

با وجود این تنوع، شهر به خوبی سازمان دهی شده بود و این امر نشان دهنده یک سیستم حکومتی قدرتمند و کارآمد است. زندگی در خانه های آپارتمانی و اشتراک فضاهای عمومی، از ویژگی های جامعه شناختی این شهر بود و به نظر می رسد این سیستم به مدیریت جمعیت زیاد و متراکم کمک می کرده است.

هنر و صنعت: خلاقیت بی نظیر

هنرمندان و صنعتگران تئوتیئواکان در آمریکای میانه بی رقیب بودند. آن ها در زمینه سفالگری، سبک منحصر به فردی به نام نازک نارنجی را ابداع کردند که به دلیل ظرافت و کیفیت بالا، به طور گسترده ای صادر می شد. این سبک سفالین در بسیاری از مناطق دوردست مکزیک یافت شده که گواه نفوذ تجاری و فرهنگی تئوتیئواکان است.

همچنین، تئوتیئواکان به دلیل تولید بی شمار ابزارهای ابسیدین (سنگ آتشفشانی شیشه ای) شهرت داشت. صنعتگران با مهارت بالا، این سنگ سخت را به ابزارهای کارآمد و اشیاء تزئینی تبدیل می کردند. ماسک های سنگی زیبا و با جزئیات دقیق نیز از دیگر دستاوردهای هنری این تمدن هستند که گمان می رود برای مراسم خاکسپاری یا آیین های مذهبی استفاده می شدند. سبک معماری Talud-Tablero نیز که شامل یک بخش شیب دار (Talud) و یک صفحه مستطیلی (Tablero) است، از تئوتیئواکان نشأت گرفت و به عنوان یک امضای معماری در سراسر آمریکای میانه گسترش یافت.

جهان بینی مذهبی و آیین های باستانی

مذهب نقش محوری در زندگی مردم تئوتیئواکان داشت. این شهر به معنای واقعی کلمه محل تولد خدایان بود و آیین ها و مناسک مذهبی بخش جدایی ناپذیری از فعالیت های روزمره به شمار می رفتند. خدایان اصلی آن ها شامل الهه بزرگ (خدای آب، باروری، زمین و خلقت)، خدای طوفان، خدای ریش سفید و خدای صبر بودند. الهه بزرگ، به عنوان مهمترین خدا، در بسیاری از نقاشی های دیواری و آثار هنری به تصویر کشیده شده است.

یکی از بحث برانگیزترین جنبه های مذهبی تئوتیئواکان، مراسم قربانی انسانی و حیوانی بود. باستان شناسان شواهد گسترده ای از این آیین ها در اهرام و معابد اصلی کشف کرده اند. قربانیان انسانی اغلب جنگجویان دشمن بودند که در جنگ اسیر می شدند و برای تضمین پیشرفت و رونق شهر، جان خود را فدا می کردند. روش های قربانی شامل جدا کردن سر، درآوردن قلب، ضربه به سر یا حتی سوزاندن زنده بود. حیواناتی مانند شیر کوهی، گرگ، عقاب و مارهای سمی نیز به عنوان پیشکش برای حفظ قدرت و ارتش شهر، زنده سوزانده می شدند. این آیین ها، نشان دهنده اعتقاد عمیق مردم به حفظ تعادل با نیروهای مافوق طبیعی و ارتباط مستقیم با خدایان بود.

اکتشافات مدرن و اسرار مکشوفه

با وجود متروکه شدن تئوتیئواکان برای قرن ها، این شهر هیچ گاه اهمیت خود را از دست نداد. از زمان های دور، افراد کنجکاو و محققان در پی کشف رازهای آن بوده اند و با پیشرفت فناوری، اکتشافات جدیدی نیز به دست آمده است.

تاریخچه کاوش ها و بازسازی ها

اولین کاوش های ثبت شده در تئوتیئواکان به اواخر قرن هفدهم بازمی گردد، جایی که کارلوس دسی گوانزا وای جونگورا حفاری هایی را در اطراف هرم خورشید آغاز کرد. در قرن نوزدهم نیز حفاری های جزئی انجام شد، اما پروژه بزرگ و سیستماتیک حفاری و بازسازی در سال ۱۹۰۵ توسط باستان شناس لئوپولدو باتراس آغاز گشت. هرم خورشید برای جشن صدمین سالگرد استقلال مکزیک در سال ۱۹۱۰ بازسازی شد.

در دهه های بعد، پروژه های بیشتری صورت گرفت. مانوئل گامیو در دهه ۱۹۲۰ بر حفاری های سیودادلا نظارت داشت و در دهه های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ نیز بخش های دیگری از محوطه مورد بررسی قرار گرفتند. یکی از جامع ترین پروژه های بازسازی و حفاری، بین سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۵ توسط اینا و تحت نظارت جرج اکوستا انجام شد که شامل پاکسازی خیابان مردگان، استحکام بخشیدن به ساختمان های مشرف بر آن و حفاری کاخ کواتزال پاپالوتل بود.

فناوری های نوین و یافته های شگفت انگیز

پیشرفت های تکنولوژیکی در قرن اخیر، امکان کشف بخش های ناشناخته تئوتیئواکان را فراهم آورده است. در سال ۱۹۷۱، کارگران در حین عملیات «صدا و نور» در زیر هرم خورشید، ورودی یک تونل و سیستم غارمانند را کشف کردند. در ابتدا گمان می رفت این غار طبیعی باشد، اما بررسی های بعدی نشان داد که تونل کاملاً ساخته دست بشر است.

یکی از هیجان انگیزترین اکتشافات در سال ۲۰۰۵ رخ داد، هنگامی که بارندگی شدید به کشف یک تونل ۳۳۰ فوتی در زیر معبد خدای پردار منجر شد. این تونل و حفره های درون آن در سال ۲۰۱۳ توسط ربات کنترلی Tlaloc II-TC تحت نظارت باستان شناس سرجیو گومز چاوز مورد بررسی قرار گرفت. در یکی از حفره ها، ربات گوی های عجیب زرد رنگی را پیدا کرد که هسته ای سفالین داشتند و توسط اکسیداسیون پیریت (سولفید آهن) پوشیده شده بودند. این گوی ها احتمالاً در ابتدا فلزی بوده و به عنوان لوسترهای اولیه درخشان استفاده می شدند.

ربات های پیشرفته، ماسک های کوارتز و یشم را در ظروف سفالین با قدمت ۱۰۰ سال قبل از میلاد از تونل های زیرزمینی معبد خدای پردار کشف کرده اند که گواه پیچیدگی آیین های باستانی تئوتیئواکان است.

علاوه بر این، ماسک هایی پوشیده شده با بلورهای کوارتز و یشم نیز در ظروف سفالین با قدمت ۱۰۰ سال قبل از میلاد در این تونل یافت شدند. این یافته های بی نظیر، نه تنها اطلاعات جدیدی درباره تمدن تئوتیئواکان ارائه می دهند، بلکه محققان را به ادامه جستجو و پرده برداشتن از اسرار پنهان این شهر ترغیب می کنند.

راهنمای جامع بازدید از تئوتیئواکان

بازدید از تئوتیئواکان، تجربه ای فراموش نشدنی است که هر علاقه مند به تاریخ و سفر باید آن را در لیست خود قرار دهد. برنامه ریزی دقیق، به شما کمک می کند تا بهترین استفاده را از این سفر تاریخی ببرید.

موقعیت و مسیرهای دسترسی

شهر باستانی تئوتیئواکان در حدود ۴۰ تا ۴۵ کیلومتری شمال شرق مکزیکوسیتی قرار دارد. برای رسیدن به آن، چندین گزینه حمل و نقل وجود دارد:

• تورها: محبوب ترین و راحت ترین گزینه، شرکت در تورهای گردشگری است که توسط صدها شرکت در مکزیکوسیتی ارائه می شوند. این تورها اغلب شامل حمل و نقل، راهنما، بازدید از نقاط مختلف و گاهی ناهار هستند و هزینه آن ها بین ۳۵ تا ۵۰ دلار برای هر نفر متغیر است.
• اتوبوس عمومی: ارزان ترین راه برای رسیدن به تئوتیئواکان، استفاده از اتوبوس های عمومی است. از ترمینال Autobuses del Norte در مکزیکوسیتی (قابل دسترسی با خط ۵ مترو)، می توانید بلیط اتوبوس به مقصد Piramides را از گیت ۸ خریداری کنید. هزینه بلیط رفت و برگشت حدود ۴ دلار است.
• تاکسی های اینترنتی (اوبر): استفاده از اوبر نیز راحت و مقرون به صرفه است و حدود یک ساعت طول می کشد تا از مکزیکوسیتی به تئوتیئواکان برسید. توصیه می شود برای بازگشت، قبل از ساعت ۱۵:۰۰ تاکسی بگیرید، زیرا پس از آن زمان، یافتن تاکسی سخت تر می شود.
• خودروی شخصی: می توانید با خودروی شخصی از طریق بزرگ راه های 85D و 132D به تئوتیئواکان بروید. تابلوهای Piramides مسیر را به خوبی مشخص می کنند. پارکینگ در ورودی های محوطه موجود است.

ساعت کاری و هزینه ی ورودی

تئوتیئواکان در تمام ۳۶۵ روز سال، از ساعت ۹:۰۰ صبح تا ۱۷:۰۰ عصر برای بازدید عموم باز است. هزینه ورودی برای هر نفر حدود ۳ دلار است. برای شهروندان مکزیکی و خارجی های مقیم با ارائه مدرک، بازدید در روزهای یکشنبه رایگان است. همچنین، دانش آموزان و معلمان با ارائه کارت شناسایی از تخفیفات یا برنامه های آموزشی رایگان بهره مند می شوند.

همراه داشتن پول نقد و پول خرد توصیه می شود، زیرا بسیاری از رستوران ها و فروشگاه ها در اطراف پارک فقط پول نقد قبول می کنند و ممکن است برای پرداخت با اسکناس های درشت تر دچار مشکل شوید.

تجربه ی کاوش در سایت باستانی

هنگام بازدید از تئوتیئواکان، کارهای زیادی برای انجام دادن و کشف کردن وجود دارد:

1. پیاده روی در خیابان مردگان: این خیابان، نقطه شروع مناسبی برای کاوش است و شما را به سمت اهرام اصلی هدایت می کند.
2. بالا رفتن از هرم خورشید: این تجربه، با چشم اندازی بی نظیر از کل شهر، بسیار جذاب خواهد بود. (توجه داشته باشید که بالا رفتن از هرم ماه تنها تا نیمه راه امکان پذیر است.)
3. بازدید از سیودادلا و معبد خدای پردار: این منطقه، مرکز قدرت سیاسی و مذهبی شهر بوده و یافته های باستان شناسی آن بسیار مهم است.
4. کاخ ها و اقامتگاه ها: از کاخ جگوارها، کاخ کوئتزال پاپالوتل و کاخ الهه تپانتیتلا دیدن کنید تا نقاشی های دیواری نفیس و سبک زندگی اشراف آن دوران را مشاهده کنید.
5. موزه اصلی: این موزه (با هزینه ورودی جداگانه، اما ناچیز) شامل نقاشی های دیواری اصلی و اشیاء کشف شده است که برای محافظت از آن ها به داخل موزه منتقل شده اند و شناخت بهتری از تاریخ تمدن تئوتیئواکان به دست می دهند.

نکات مهم برای عکاسی

عکاسی از تئوتیئواکان، به ویژه از بالا، بسیار خیره کننده است. صبح زود هنگام طلوع آفتاب، بالون های هوای گرم بر فراز شهر به پرواز درمی آیند که فرصتی عالی برای ثبت تصاویر هوایی فراهم می کنند. می توانید این بالون ها را به صورت آنلاین رزرو کنید.

بهترین زمان برای بازدید و عکاسی، صبح زود است، زیرا نور خورشید در بهترین حالت قرار دارد و جمعیت کمتر است. عکاسی با تلفن همراه و دوربین های کوچک هزینه ای ندارد، اما برای دوربین های حرفه ای DSLR مبلغ ۲.۵ دلار دریافت می شود. استفاده از سه پایه نیز نیاز به مجوز از سازمان دولتی مکزیک دارد.

آمادگی برای سفر: آب وهوا و لوازم مورد نیاز

آب وهوای تئوتیئواکان می تواند بسیار متغیر باشد؛ ممکن است در یک روز، آفتاب سوزان، باران یا حتی تگرگ را تجربه کنید. بنابراین، آمادگی برای هر نوع آب وهوا ضروری است.

• لباس و کفش راحتی: به دلیل پله های شیب دار و پیاده روی زیاد، پوشیدن کفش و لباس راحت و مناسب پیاده روی بسیار مهم است.
• کلاه، عینک آفتابی و کرم ضد آفتاب: آفتاب در این منطقه سوزان است و محافظت از پوست و چشم ها ضروری است.
• بطری آب و خوراکی: در محوطه، بطری آب و خوراکی به فروش می رسد، اما قیمت آن ها بالاتر است. همراه داشتن آب و تنقلات شخصی توصیه می شود.
• ژاکت بارانی سبک و اسپری حشره کش: به ویژه در ماه های پربارش (ژوئن تا سپتامبر)، یک ژاکت سبک بارانی و اسپری حشره کش می تواند بسیار کارآمد باشد.

گزینه های اقامتی در نزدیکی تئوتیئواکان

اکثر گردشگران ترجیح می دهند در مکزیکوسیتی اقامت کنند و با تور یا حمل و نقل عمومی به تئوتیئواکان بیایند. محله های محبوبی مانند پولانکو، روما نورته، لاکوندسا و سنترو هیستوریکو در مکزیکوسیتی، گزینه های اقامتی متنوعی را ارائه می دهند.

با این حال، اگر قصد اقامت در نزدیکی خود تئوتیئواکان را دارید، می توانید در شهر سان خوان به دنبال هتل های کوچک باشید. هتل هایی مانند Hotel Quinto Sol و La Finca del Abuelo در سان خوان، امکانات خوبی را با چشم اندازهای زیبا از اهرام ارائه می دهند و تجربه ای متفاوت را برای اقامت فراهم می کنند.

تئوتیئواکان: میراثی جاودان و دعوتی به کشف

شهر تئوتیئواکان، با اهرام سر به فلک کشیده اش، خیابان های باستانی و نقاشی های دیواری رمزآلود، فراتر از یک مجموعه ویرانه ی باستانی است؛ این شهر، گواه عظمت و نبوغ تمدنی است که قرن ها پیش در قلب آمریکای میانه شکوفا شد. اسرار آن، از نام اصلی تا دلایل سقوطش، همچنان الهام بخش باستان شناسان و کنجکاوان در سراسر جهان است و هر گوشه از آن، داستانی ناگفته برای روایت دارد.

تئوتیئواکان، با هر پله ای که از هرم خورشید بالا می روید، هر قدمی که در خیابان مردگان برمی دارید و هر نقشی که بر دیوارهای کاخ هایش می بینید، شما را به عمق تاریخ دعوت می کند. این میراث جاودان، نه تنها قطعه ای از گذشته مکزیک، بلکه بخشی از تاریخ بشریت است که باید آن را کشف کرد و به نسل های آینده سپرد. بازدید از این شهر خدایان، تجربه ای عمیق، تأمل برانگیز و فراموش نشدنی خواهد بود که شما را با عظمت تمدن های باستانی آشنا می سازد.