شبکه سوئفیت

انتقال پول در سطح بین المللی و ارتباط بین بانک ها و مؤسسات مالی مختلف در سراسر جهان فرآیندی پیچیده و حیاتی است. در دنیای امروز که اقتصادها به شدت به هم وابسته هستند نیاز به یک سیستم مطمئن سریع و استاندارد برای تبادل اطلاعات مالی به خصوص پیام های پرداخت امری ضروری محسوب می شود. این نیاز بستر شکل گیری شبکه ای گسترده و فراگیر به نام سوئفیت را فراهم آورده است؛ شبکه ای که ستون فقرات ارتباطات بین بانکی در سطح جهانی به شمار می رود و امکان جابه جایی ایمن و کارآمد اطلاعات مربوط به تراکنش های مالی را میان هزاران نهاد مالی در بیش از ۲۰۰ کشور و منطقه فراهم می آورد. درک سازوکار اهمیت و نقش این شبکه برای هر فعال اقتصادی بانکدار یا حتی فردی که با پرداخت های بین المللی سروکار دارد کلیدی است.

ماهیت شبکه سوئفیت

شبکه سوئفیت (SWIFT) مخفف عبارت Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication به معنای «جامعه برای ارتباطات مالی بین بانکی در سطح جهانی» است. این شبکه در واقع یک تعاونی جهانی است که متعلق به اعضای خود یعنی مؤسسات مالی مختلف در سراسر دنیاست. برخلاف تصور برخی سوئفیت یک بانک نیست و هیچگونه نگهداری حساب یا جابه جایی مستقیم پول را انجام نمی دهد. نقش اصلی سوئفیت فراهم آوردن یک بستر ارتباطی امن استاندارد و قابل اعتماد برای تبادل پیام های مالی میان اعضای خود است. این پیام ها شامل دستور پرداخت تأییدیه تراکنش اطلاعات مربوط به حساب ها و سایر اطلاعات مالی ضروری برای انجام عملیات بانکی فرامرزی است. استفاده از یک استاندارد پیام رسانی واحد (مانند فرمت MT و ISO 20022) که توسط سوئفیت ترویج و مدیریت می شود امکان پردازش خودکار و سریع تراکنش ها را فراهم کرده و خطاهای ناشی از تفاوت در فرمت های پیام رسانی را به حداقل می رساند. این ماهیت تعاونی تضمین کننده بی طرفی و تمرکز بر منافع جمعی اعضا در توسعه و مدیریت شبکه است.

تاریخچه شکل گیری سوئفیت

پیش از شکل گیری سوئفیت ارتباطات بین بانکی برای انجام تراکنش های بین المللی عمدتاً از طریق تلکس یا پست انجام می شد. این روش ها بسیار کند پرهزینه مستعد خطا و فاقد امنیت کافی بودند. با افزایش حجم تجارت جهانی و نیاز به سرعت و دقت بیشتر در تبادلات مالی ضرورت ایجاد یک سیستم مدرن تر و کارآمدتر احساس شد. در نتیجه در سال ۱۹۷۳ ۲۳۹ بانک از ۱۵ کشور مختلف گرد هم آمدند و ایده تأسیس یک شبکه پیام رسانی مالی مشترک را مطرح کردند. این تلاش ها منجر به تأسیس رسمی جامعه برای ارتباطات مالی بین بانکی در سطح جهانی (SWIFT) در ماه مه همان سال در بروکسل بلژیک شد. هدف اصلی جایگزینی روش های سنتی با یک سیستم الکترونیکی استاندارد امن و قابل اعتماد بود. اولین پیام سوئفیت در سال ۱۹۷۷ ارسال شد و از آن زمان به بعد این شبکه به سرعت رشد کرد و به ستون فقرات سیستم مالی جهانی تبدیل شد به طوری که امروزه هزاران مؤسسه مالی در بیش از ۲۰۰ کشور و منطقه عضو آن هستند و روزانه میلیون ها پیام مالی از طریق آن مبادله می شود.

شبکه سوئفیت چگونه کار میکند

سوئفیت به عنوان یک شبکه پیام رسانی عمل می کند و نه یک سیستم تسویه حساب. هنگامی که یک بانک (بانک مبدأ) می خواهد مبلغی را به حساب مشتری در بانک دیگری (بانک مقصد) در کشور یا منطقه ای دیگر منتقل کند یک پیام استاندارد حاوی تمام جزئیات لازم (مانند مبلغ ارز اطلاعات فرستنده و گیرنده کدهای بانکی) را از طریق شبکه سوئفیت به بانک مقصد ارسال می کند. این پیام به سرعت و به صورت امن از طریق زیرساخت های ارتباطی سوئفیت که شامل شبکه های اختصاصی و مراکز داده توزیع شده در سراسر جهان است به بانک مقصد می رسد. پس از دریافت پیام بانک مقصد اطلاعات را تأیید کرده و سپس فرآیند داخلی خود را برای واریز مبلغ به حساب ذینفع آغاز می کند. خود جابه جایی واقعی پول از طریق روابط کارگزاری (Nostro/Vostro accounts) بین بانک ها انجام می شود؛ به این معنا که بانک ها در بانک های دیگر حساب هایی دارند و تسویه حساب نهایی بر اساس این حساب ها و با استفاده از سیستم های تسویه ناخالص لحظه ای (RTGS) در سطح ملی یا بین المللی صورت می گیرد. نقش سوئفیت در اینجا تسهیل و استانداردسازی فرآیند ارسال دستور پرداخت و اطلاعات مربوط به آن است.

انواع پیام رسانی در سوئفیت

سیستم پیام رسانی سوئفیت از انواع مختلفی از پیام های استاندارد برای پوشش نیازهای متنوع عملیات بانکی استفاده می کند. این پیام ها بر اساس یک ساختار مشخص و با استفاده از کدهای استاندارد تعریف شده اند تا امکان پردازش خودکار آن ها توسط سیستم های بانکی فراهم شود. دسته بندی اصلی پیام های سوئفیت بر اساس نوع عملیات مالی صورت می گیرد. به عنوان مثال پیام های دسته MT 1xx مربوط به پرداخت های مشتریان و چک ها پیام های MT 2xx مربوط به پرداخت های بین بانکی پیام های MT 3xx مربوط به بازار ارز و اوراق بهادار پیام های MT 4xx مربوط به وصولی ها پیام های MT 5xx مربوط به بازار اوراق بهادار پیام های MT 6xx مربوط به بازار فلزات گرانبها و سندیکاها پیام های MT 7xx مربوط به اعتبارات اسنادی و ضمانت نامه ها و پیام های MT 9xx مربوط به مدیریت وجوه مشتری و وضعیت حساب ها هستند. هر دسته شامل انواع پیام های جزئی تر با کدهای سه رقمی مشخص است (مثلاً MT 103 یک پیام استاندارد برای پرداخت مشتریان است). استفاده از این قالب های استاندارد دقت و سرعت در تبادل اطلاعات مالی را به شدت افزایش می دهد.

آشنایی با کد سوئفیت BIC

کد BIC مخفف Business Identifier Code به معنای «کد شناسایی کسب و کار» است و در گذشته به آن کد SWIFT Address نیز گفته می شد. این کد یک شناسه منحصر به فرد برای مؤسسات مالی در سراسر جهان است که در پیام های سوئفیت برای شناسایی دقیق بانک ها و شعب آن ها استفاده می شود. کد BIC معمولاً از ۸ یا ۱۱ کاراکتر تشکیل شده است. بخش ۸ کاراکتری شامل کد بانک (۴ کاراکتر) کد کشور (۲ کاراکتر بر اساس استاندارد ISO 3166-1 alpha-2) و کد مکان (۲ کاراکتر برای شهر یا منطقه) است. اگر کد ۱۱ کاراکتری باشد سه کاراکتر اضافی برای شناسایی شعبه خاصی از بانک اضافه می شود. به عنوان مثال کد BIC برای بانک مرکزی ایران می تواند MELIIRTHXXX باشد که MELI کد بانک (Bank Melli Iran) IR کد کشور (ایران) TH کد مکان (تهران) و XXX کد شعبه (اختیاری و در اینجا نشان دهنده دفتر مرکزی یا عدم تعیین شعبه خاص) است. این کد برای مسیریابی صحیح پیام های مالی در شبکه سوئفیت و اطمینان از رسیدن آن ها به مقصد دقیق ضروری است.

اهمیت شبکه سوئفیت در تبادلات مالی جهانی

شبکه سوئفیت نقش حیاتی و بی بدیلی در تسهیل تجارت و سرمایه گذاری بین المللی ایفا می کند. اصلی ترین اهمیت آن در فراهم آوردن یک بستر ارتباطی استاندارد امن و قابل اعتماد برای انتقال پیام های مالی میان بیش از ۱۱۰۰۰ مؤسسه مالی در بیش از ۲۰۰ کشور و منطقه است. پیش از سوئفیت ارتباطات بین بانکی بسیار کند و ناکارآمد بود اما سوئفیت با استانداردسازی فرمت پیام ها و ایجاد یک شبکه اختصاصی سرعت و دقت در پردازش پرداخت های فرامرزی را به طرز چشمگیری افزایش داد. این شبکه عملاً زیرساخت اصلی برای انجام میلیاردها دلار تراکنش مالی در هر روز کاری در سطح جهانی است. بدون سوئفیت انجام عملیاتی مانند حواله های بین المللی اعتبارات اسنادی ضمانت نامه ها و تسویه معاملات در بازارهای مالی جهانی به شدت دشوار زمان بر و پرخطر می شد. به همین دلیل دسترسی به شبکه سوئفیت برای هر مؤسسه مالی که به دنبال فعالیت در عرصه بین المللی است امری ضروری محسوب می شود و قطع دسترسی به آن می تواند پیامدهای اقتصادی جدی برای یک کشور یا نهاد داشته باشد.

مزایای عضویت در شبکه سوئفیت

عضویت در شبکه سوئفیت مزایای متعددی را برای مؤسسات مالی به همراه دارد که اصلی ترین آن ها دسترسی به شبکه گسترده ای از بانک ها و مؤسسات مالی در سراسر جهان است. این دسترسی امکان انجام سریع امن و کارآمد تراکنش های مالی بین المللی را فراهم می کند که برای فعالیت در اقتصاد جهانی امری حیاتی است. استفاده از استانداردهای پیام رسانی سوئفیت خطاهای عملیاتی را کاهش داده و فرآیندهای پردازش را خودکار می کند که منجر به کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری می شود. امنیت بالای شبکه سوئفیت که از طریق رمزنگاری پیشرفته و پروتکل های امنیتی سخت گیرانه تأمین می شود اطمینان از محرمانه بودن و صحت پیام های ارسالی و دریافتی را فراهم می آورد. علاوه بر این سوئفیت خدمات و محصولاتی فراتر از پیام رسانی اصلی ارائه می دهد از جمله ابزارهای مدیریت ریسک خدمات تطبیق و سازگاری با مقررات (Compliance) و خدمات تحلیل داده که به مؤسسات مالی در بهبود عملیات و تصمیم گیری هایشان کمک می کند. در نهایت عضویت در سوئفیت به معنای پذیرش و رعایت استانداردهای جهانی در ارتباطات مالی است که اعتبار و جایگاه بین المللی مؤسسه را ارتقا می دهد.

چالش ها و محدودیت های شبکه سوئفیت

با وجود نقش محوری سوئفیت در سیستم مالی جهانی این شبکه با چالش ها و محدودیت هایی نیز روبرو است. یکی از اصلی ترین انتقادات هزینه های بالای عضویت و استفاده از خدمات آن برای برخی مؤسسات مالی به ویژه در کشورهای در حال توسعه است. همچنین سرعت انتقال وجوه با وجود سرعت در ارسال پیام به دلیل فرآیندهای داخلی بانک ها و سیستم های تسویه حساب محلی ممکن است همچنان چند روز طول بکشد که این موضوع در عصر پرداخت های لحظه ای یک محدودیت محسوب می شود. ساختار متمرکز سوئفیت هرچند امنیت را افزایش می دهد اما آن را در برابر تهدیدات سایبری بزرگ و همچنین تحریم های سیاسی آسیب پذیر می سازد؛ به طوری که قطع دسترسی یک کشور به این شبکه می تواند پیامدهای اقتصادی فلج کننده ای داشته باشد. علاوه بر این پیچیدگی استانداردها و نیاز به زیرساخت های فنی پیشرفته برای اتصال به شبکه می تواند برای برخی مؤسسات چالش برانگیز باشد. ظهور فناوری های جدید مانند بلاکچین و ارزهای دیجیتال و همچنین توسعه سیستم های پرداخت منطقه ای و ملی رقبای جدیدی را برای سوئفیت ایجاد کرده اند که این شبکه را برای نوآوری و انطباق با تغییرات تحت فشار قرار داده اند.

مقایسه سوئفیت با سیستم های مشابه

در کنار شبکه سوئفیت که به عنوان یک بستر پیام رسانی مالی جهانی شناخته می شود سیستم ها و کدهای دیگری نیز در حوزه پرداخت و شناسایی حساب های بانکی وجود دارند که ممکن است کارکرد آن ها با سوئفیت اشتباه گرفته شود یا به عنوان جایگزین هایی برای آن مطرح شوند. درک تفاوت ها و شباهت های این سیستم ها برای فعالان حوزه مالی ضروری است. در ادامه به مقایسه سوئفیت با چند نمونه از این سیستم ها می پردازیم تا تصویر روشن تری از جایگاه و عملکرد هر یک ارائه شود.

مقایسه کارکرد سوئفیت و IBAN

تفاوت اساسی بین سوئفیت (SWIFT) و IBAN (International Bank Account Number) در ماهیت و کاربرد آن ها است. همانطور که پیشتر گفته شد سوئفیت یک شبکه پیام رسانی است که برای تبادل اطلاعات و دستورات مالی بین بانک ها در سطح جهانی استفاده می شود و کد BIC/SWIFT برای شناسایی خود بانک یا شعبه آن به کار می رود. در مقابل IBAN یک استاندارد بین المللی برای شماره حساب های بانکی است. هدف IBAN استانداردسازی ساختار شماره حساب ها در سطح بین المللی برای کاهش خطا در زمان انجام پرداخت های فرامرزی است. کد IBAN شامل کد کشور کد کنترلی (Check digits) کد بانک و شماره حساب ملی است. در حالی که کد BIC/SWIFT آدرس بانک را مشخص می کند کد IBAN آدرس حساب خاص مشتری در آن بانک را تعیین می کند. بنابراین این دو مکمل یکدیگر هستند؛ در یک پیام پرداخت سوئفیت از کد BIC برای شناسایی بانک های مبدأ و مقصد و از کد IBAN برای شناسایی شماره حساب دقیق فرستنده و گیرنده استفاده می شود. IBAN جایگزین سوئفیت نیست بلکه ابزاری است که در کنار سوئفیت برای افزایش دقت در هدایت وجوه به حساب صحیح به کار می رود.

سوئفیت در مقابل ریپل

ریپل (Ripple) یک شرکت فناوری است که راهکارهای پرداخت مبتنی بر بلاکچین را برای مؤسسات مالی ارائه می دهد. ریپل خود را به عنوان جایگزینی مدرن تر و کارآمدتر برای شبکه سوئفیت معرفی می کند به خصوص در زمینه پرداخت های فرامرزی. تفاوت اصلی در فناوری و رویکرد است. سوئفیت یک شبکه پیام رسانی سنتی است که بر اساس تبادل پیام بین بانک ها عمل می کند و تسویه حساب واقعی پول خارج از این شبکه و از طریق روابط کارگزاری انجام می شود. در مقابل ریپل از فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) استفاده می کند و هدف آن تسهیل تسویه حساب در لحظه (Real-time settlement) پرداخت های فرامرزی است. ریپل ادعا می کند که می تواند پرداخت ها را سریع تر شفاف تر و با هزینه کمتر نسبت به سیستم های سنتی مانند سوئفیت انجام دهد. با این حال سوئفیت دارای شبکه بسیار گسترده تر و پذیرش جهانی بیشتری در میان بانک ها است و از سابقه و اعتماد چندین دهه ای برخوردار است در حالی که ریپل هنوز در حال گسترش و جلب اعتماد کامل مؤسسات مالی بزرگ در مقیاس جهانی است. ریپل بیشتر بر روی جنبه تسویه حساب تمرکز دارد در حالی که سوئفیت عمدتاً یک شبکه پیام رسانی است هرچند که سوئفیت نیز در حال بررسی و توسعه راهکارهای جدید برای بهبود سرعت و کارایی است.

سیستم پیام رسانی سپاس و سوئفیت

سیستم پیام رسانی سپاس (System of Payments and Accounts Standardization) یک سیستم پیام رسانی مالی ملی در ایران است که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران راه اندازی و مدیریت می شود. هدف اصلی سپاس استانداردسازی و تسهیل تبادل پیام های مالی در داخل کشور میان بانک های ایرانی است. این سیستم مشابه با کارکرد سوئفیت در سطح بین المللی است اما دامنه فعالیت آن محدود به مرزهای جغرافیایی ایران است. پیام های مبادله شده در سپاس نیز شامل دستورات پرداخت اطلاعات حساب و سایر پیام های مالی استاندارد است. در حالی که سپاس برای ارتباطات و تراکنش های مالی داخلی در ایران استفاده می شود سوئفیت بستر ارتباطی برای تراکنش های مالی بین المللی میان بانک های ایرانی و بانک های خارجی است. بنابراین این دو سیستم مکمل یکدیگر هستند؛ سپاس نیازهای پیام رسانی داخلی را پوشش می دهد و سوئفیت امکان اتصال بانک های ایرانی به شبکه مالی جهانی را فراهم می آورد. در شرایط عادی بانک های ایرانی برای ارسال یا دریافت وجوه به/از خارج از کشور از طریق سوئفیت اقدام می کنند در حالی که برای انتقال وجوه بین بانکی در داخل کشور از سپاس استفاده می شود.

شرایط عضویت در شبکه سوئفیت

عضویت در شبکه سوئفیت برای مؤسسات مالی که تمایل به فعالیت در حوزه بین المللی و ارتباط با سایر بانک های جهان دارند امری ضروری است. سوئفیت یک تعاونی است و عضویت در آن مستلزم رعایت شرایط و مقررات خاصی است. این شرایط شامل موارد حقوقی فنی و عملیاتی است. از نظر حقوقی متقاضی باید یک مؤسسه مالی معتبر باشد که تحت نظارت نهادهای رگولاتوری کشور خود فعالیت می کند. شرایط فنی شامل توانایی اتصال به شبکه سوئفیت از طریق رابط های نرم افزاری و سخت افزاری استاندارد رعایت پروتکل های امنیتی و توانایی پردازش پیام های استاندارد سوئفیت است. مؤسسات عضو باید از زیرساخت های ارتباطی مطمئن برخوردار باشند و توانایی فنی لازم برای تبادل حجم بالای پیام ها را داشته باشند. همچنین اعضا ملزم به رعایت استانداردهای عملیاتی تعیین شده توسط سوئفیت از جمله قوانین مربوط به پیام رسانی تسویه حساب و امنیت هستند. فرآیند عضویت معمولاً شامل ارسال درخواست رسمی بررسی صلاحیت توسط سوئفیت و سایر اعضا و پرداخت هزینه های عضویت و حق اشتراک سالانه است. عضویت در سوئفیت به معنای پذیرش مسئولیت ها و تعهدات مربوط به حفظ امنیت و یکپارچگی شبکه نیز می باشد.

وضعیت فعلی ارتباطات بانکی ایران از طریق سوئفیت

وضعیت ارتباطات بانکی ایران از طریق شبکه سوئفیت در سال های اخیر به شدت تحت تأثیر تحریم های بین المللی قرار گرفته است. در دوره های مختلف اعمال تحریم ها دسترسی بانک های ایرانی به این شبکه قطع یا محدود شده است. قطع دسترسی به سوئفیت به معنای ناتوانی بانک های ایرانی در ارسال و دریافت پیام های مالی استاندارد به/از بانک های خارجی است که این امر عملاً انجام تراکنش های مالی بین المللی قانونی و شفاف را بسیار دشوار یا غیرممکن می سازد. این وضعیت تجارت خارجی ایران را با چالش های جدی روبرو کرده و باعث افزایش هزینه ها و پیچیدگی مبادلات تجاری شده است. با وجود تلاش هایی برای استفاده از روش های جایگزین یا ایجاد کانال های مالی خاص هیچ یک از این روش ها نتوانسته اند به طور کامل جایگزین کارایی و گستردگی شبکه سوئفیت شوند. در حال حاضر وضعیت دسترسی بانک های ایرانی به سوئفیت به شرایط سیاسی و تحریم های اعمال شده بستگی دارد و ممکن است برای همه بانک ها یکسان نباشد یا در طول زمان تغییر کند. این مسئله نشان دهنده اهمیت راهبردی سوئفیت در اتصال به نظام مالی جهانی است.

امنیت و استانداردهای عملیاتی سوئفیت

امنیت یکی از اولویت های اصلی شبکه سوئفیت است و این شبکه همواره در حال به روزرسانی پروتکل ها و استانداردهای امنیتی خود برای مقابله با تهدیدات سایبری فزاینده است. سوئفیت از مجموعه ای از لایه های امنیتی برای حفاظت از شبکه و پیام های در حال انتقال استفاده می کند. این لایه ها شامل رمزنگاری قوی برای اطمینان از محرمانه بودن پیام ها احراز هویت چند عاملی برای دسترسی به شبکه سیستم های نظارتی پیشرفته برای شناسایی فعالیت های مشکوک و پروتکل های مدیریت بحران برای پاسخ به حوادث امنیتی است. علاوه بر این سوئفیت استانداردهای عملیاتی سخت گیرانه ای را برای اعضای خود تعیین می کند و بر رعایت آن ها نظارت دارد. برنامه امنیت مشتری (CSP – Customer Security Programme) یکی از ابتکارات مهم سوئفیت است که هدف آن کمک به مؤسسات مالی برای تقویت امنیت محیط داخلی خود و جلوگیری از حملاتی است که ممکن است از طریق دسترسی به سیستم های داخلی آن ها منجر به ارسال پیام های تقلبی شود. این برنامه شامل چارچوبی از کنترل های امنیتی اجباری و توصیه شده است که اعضا باید آن ها را پیاده سازی و سالانه خوداظهاری کنند. این تمرکز بر امنیت و استانداردسازی اعتماد مؤسسات مالی به شبکه سوئفیت را افزایش داده و آن را به یک بستر مطمئن برای تبادل اطلاعات مالی تبدیل کرده است.

سوئفیت مخفف چیست؟

سوئفیت مخفف عبارت Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication به معنای جامعه برای ارتباطات مالی بین بانکی در سطح جهانی است.

آیا سوئفیت یک بانک است؟

خیر سوئفیت یک بانک نیست. این یک تعاونی متعلق به مؤسسات مالی است که بستر پیام رسانی امن برای تبادل اطلاعات مالی فراهم می کند و خود پول جابه جا نمی کند.

انتقال پول با سوئفیت چقدر طول میکشد؟

مدت زمان انتقال پول با سوئفیت بسته به بانک های درگیر کشورها و زمان پردازش داخلی بانک ها معمولاً بین ۱ تا ۵ روز کاری طول می کشد.

کد سوئفیت از چند کاراکتر تشکیل شده است؟

کد سوئفیت که با نام BIC نیز شناخته می شود معمولاً از ۸ یا ۱۱ کاراکتر تشکیل شده است.

چه تفاوتی بین کد سوئفیت و IBAN وجود دارد؟

کد سوئفیت (BIC) شناسه بانک یا شعبه است در حالی که IBAN شماره استاندارد شده حساب بانکی مشتری برای پرداخت های بین المللی است. BIC بانک را مشخص می کند و IBAN حساب خاص را.

چه کسانی از شبکه سوئفیت استفاده میکنند؟

عمدتاً مؤسسات مالی از جمله بانک ها شرکت های کارگزاری خزانه داری شرکت ها و سایر نهادهای مالی که نیاز به ارسال و دریافت پیام های مالی بین المللی دارند از سوئفیت استفاده می کنند.

قطع دسترسی به سوئفیت چه پیامدهایی دارد؟

قطع دسترسی به سوئفیت ارتباطات مالی بین المللی یک مؤسسه یا کشور را مختل کرده انجام تراکنش های فرامرزی را دشوار ساخته و می تواند پیامدهای اقتصادی منفی جدی داشته باشد.

آیا انتقال داخلی با سوئفیت انجام میشود؟

خیر سوئفیت عمدتاً برای ارتباطات و تراکنش های مالی بین المللی استفاده می شود. انتقال داخلی معمولاً از طریق سیستم های پیام رسانی و تسویه حساب ملی هر کشور صورت می گیرد.